Lýðræðisást ESB sinna

Þrír af áköfustu talsmönnum þess að Íslendingar gangi í ESB hafa nú tjáð sig um kosninganiðurstöður í Írlandi þar sem þjóðin hafnaði frekara samrunaferli aðildarþjóðanna. Írar eru eina þjóðin sem fær að kjósa um svokallaðan Lissabonsamning en áður höfðu Frakkar og Hollendingar hafnað sömu hugmyndum að auknum samruna þjóðanna í þjóðaratkvæðagreiðslum.

Heimskir eru kjósendur

Fyrstur til að gefa út opinbera skýringu á írsku niðurstöðunni var Árni Páll Árnason þingmaður Samfylkingarinnar sem lýsti því yfir, væntanlega þá fyrir hönd írskra kjósenda, að þeir hefðu í reynd verið að meina allt annað en að hafna Lissabonsáttmálanum. Næstur kom varaformaður Samfylkingarinnar sem lýsti því yfir að kjósendur gætu ekki haft rétt fyrir sér þegar svo víðtæk samstaða væri um málið meðal stjórnmálamanna. Þriðja yfirlýsingin barst svo frá Baldri Þórhallssyni forstöðumanni Smáríkjaseturs HÍ sem taldi fráleitt að smáríki eins og Írar fengju að hafna jafn göfgum áformum stórþjóðanna og nú væri ekki annað að gera en að Írar kysu aftur og kysu þá rétt!

Nýr lýðræðisskilningur

Evrópusambandið hefur á undanförnum árum innleitt nýjan og afar vafasaman skilning á lýðræði þar sem litið er á almennar kosningar almennings sem leið til að þvinga fram ákveðna og fyrirframgefna niðurstöðu. Þannig töluðu talsmenn ESB blygðunarlaust um það sem smáholu í veginum þegar Frakkar og Hollendingar höfnuðu efnisatriðum Lissabonsáttmálans í stjórnarskrárkosningum árið 2005. Niðurstaðan varð því ekki sú að taka mið af afstöðu almennings og sveigja af leið. Þess í stað var komið í veg fyrir að fleiri þjóðir álfunnar fengju að lýsa afstöðu sinni og sömu ákvæði innleidd með nýju nafni. Sú innleiðing heitir Lissabonsamningur og um hann skal ekki kosið í Evrópulöndunum enda vitað að hann yrði víða felldur.

Þannig er stefna ESB skýr og vilji almennings getur aldrei orðið til annars en travala en aldrei breytt þeirri stefnu. Enda svo um hnúta búið í málatilbúnaði ESB að alltaf er hægt að saka almenning um skilningsleysi. Raunar skilur enginn til fulls þá doðranta sem samband þetta sendir frá sér og síst þeir sem berjast af mestri ákefð fyrir frama ESB. Þar ræður trú en ekki skilningur. Því er talið rétt og skylt að almenningur kjósi aftur og aftur þar til hann sér ljósið og kýs rétt.

Leiðarahöfundur Fréttablaðsins túlkar atburði í ljósi þessa rétttrúnaðar og segir að auðvitað verði Brusselvaldið nú að leggja sig betur fram um að sannfæra almenning til þess að slys eins og það sem varð í Írlandi endurtaki sig ekki. Hjá rétttrúuðum er auðvitað útilokað að sveigja eigi stjórnarstofnanir að vilja almennings eða að niðurstöður kosninga ráði einhverju. Það er almenningur sem á að trúa og hlýða.

Sænska leiðin og írska fullveldið

Sænska leiðin inn í ESB er reyndar afar gott dæmi um þá lýðræðisást sem ESB sinnar bera. Þar í landi barðist minnihlutinn fyrir aðild um langt árabil og náði þeirri einstöku stöðu að efna til kosninga á því augnabliki í þjóðmálaumræðunni að þá var meirihluti fyrir aðild. Síðan þá hefur staðan lengst af verið svipuð og áður,- meirihlutinn er andvígur aðild þjóðarinnar að ESB en fær sig hvergi hrært. ESB er ekki klúbbur sem þjóðir ganga í og úr af léttúð heldur endanlegur og lokaður félagsskapur sem engin dæmi eru um að þjóð komist út úr og til fyrra fullveldis. Og þetta er leiðin sem íslensku ESB sinnarnir vilja leiða þjóð sína. Enginn þeirra hefur svarað því hversu oft yrði kosið á Íslandi.

Það gætu að vísu verið nýir tímar framundan, þökk sé skýrum ákvæðum írsku stjórnarskrárinnar um fullveldisafsal. Ástæða þess að kosið var um Lissabonsáttmálann á Írlandi eru skýr ákvæði stjórnarskrárinnar þar í landi um að fullveldisafsal geti ekki farið fram nema með þjóðaratkvæðagreiðslu.

Fari svo að Írar reynist staðfastir í sinni afstöðu er eina leið Brusselvaldsins að vísa þessum frændum okkar út úr klúbbnum. Samrunaferli sem miðar að Evrópsku stórríki getur vitaskuld ekki orðið ef ein þjóð beitir neitunarvaldi sínu sem hefur verið virt innan ESB.

En þetta voru líka síðustu forvöð því Lissabonsamningnum ógildir um aldur og ævi þetta sama neitunarvald. Og inn í slíkt Evrópusamband eiga engar smáþjóðir erindi.

(Birt í Mbl. laugardaginn 21. júní sl.)

Athugasemdir

[Óskar Þorkelsson, 28.6.2008 kl. 11:19]

nei smáþjóðir eins og ísland eiga að vera ofurseldar misheimskum stjórnmálamönnum sem moka unir sig með spillingu og smáþjóð á að vera ofurseld okurvöxtum því við erum víkingar .. nei fyrirgefði Bjarni.. við erum þrælar okurvaxta, misbeitingu valds og einokun í verslun.. fákeppni í nafni frjálsra viðskipta.. 2 skipafélög sem keppast í hækkunum milli mánaða og eru með verðskrá sem er svo identísk að það mætti halda að þeir skipti bara um haus og undirskrft á sínum tilkynningum til fyrirtækja hérlendis sem berjast í bökkum með handónýtu krónuna sem framsókn berst svo ötullega við að halda til streytu.. öllum til ama nema einhverjum fáum gullkálfum... 

Áfram lýðræðið.. ég skil þetta alltsaman núna Bjarni.

[Gunnar Rögnvaldsson, 28.6.2008 kl. 15:13]

Kærar þakkir Bjarni fyrir góða grein.

Nú er ESB ekki gjaldmiðill, því þá væri ESB úthrópað sem verandi "gjaldþrota" og "handónýtt", og það af ESB-sinnum sjálfum. Það sem einkennir umræðuna á Íslandi er gjaldmiðill Íslands, krónan, ISK. En menn þurfa að hafa eftirfarandi í huga þegar þeir dæma sjálfstætt Ísland sem verandi gjaldmiðil.

Seðlabanki Íslands á hrós skilið fyrir að vinna vel undir krefjandi kringumstæðum síðan krónunni var sleppt á frjálst flot árið 2001. Menn eiga eftir að skilja þetta mikið betur seinna. Það er ekki hægt að segja annað en að það séu undur og stórmerki að krónan skuli hafa haldið þetta vel undir eftirtöldum kringumstæðum (margir hafa greinilega trú á að Ísland munu spjara sig í framtíðinni).

1) Krónan er gefin frjáls. Íslendingar kynna gjaldmiðil sinn fyrir umheiminum. Kynning hans er í umsjá nýlega alþjóðavædds fjármálageira Íslands. Síðast þegar þetta skeði í Evrópu þá var það evra sem var kynnt fyrir umheiminum og hún féll álíka mikið eða yfir 30% án nokkurra sýnilegra framfara, ávinninga, aukinna fjárfestinga eða framkvæmda. Hún féll bara.

2) Heill nýr atvinnuvegur Íslendinga leit dagsins ljós, sem er alþjóðavæddur fjármálageiri og sem skilaði fyrsta íslenska fyrirtækinu innná NASDAQ-OMX-100 listann - þ.e. Kaupþing Banki er núna eitt af 100 stærstu fyrirtækjum á þessum lista.

3) Stærsta fjárfesting Íslandssögunnar fór fram.

4) Alþjóðlegt lánsfé var ódýrara en nokkurntíma áður síðan krónan var sett frjálst fljótandi.

5) Svæsin alþjóðleg hráefna- og matvælaverðbólga hefur ríkt núna í tvö ár.

Þetta er all nokkuð nokkuð afrek hjá Seðlabanka Íslands að halda utanum þetta án þess að ver hafi farið. En traust gjaldmiðla er langhlaup og ekki spretthlaup. Eftir þessa kreppu mun krónan verða HERT KRÓNA. Það er augljóst.

Hefði evra staðist allt þetta? Er einhver sem trúir því í alvöru ?Nei og aftur nei, alveg örugglega ekki. Núna er evran hinsvegar allt allt of há fyrir útflutning frá ESB.

Sjálfstætt Ísland er ekki króna og ESB er ekki gjaldmiðill.

[Haraldur Haraldsson, 28.6.2008 kl. 16:11]

Flott og góð grein Bjarni,sammála þarna eiginlega öllu/Kveðja Halli gamli

[Guðrún María Óskarsdóttir., 29.6.2008 kl. 01:42]

Góður pistill Bjarni.

Innilega sammála.

kv.gmaria.

[Bjarni Kjartansson, 30.6.2008 kl. 12:21]

Svíar hættu við viðmiðun við Evru, eftir að þeir urðu illyrmislega fyrir barðinu á atvinnuleysi og tilheyrandi.

Miðbæjaríhaldið