Lýðræðisást Fréttablaðsins...

Við höfum lengst af trúað að alvarleg skoðanakúgun og misbeiting fjölmiðla sé eitthvað sem bara gerist í útlöndum,- helst þriðja heiminum. En ég er farinn að efast.

Var að leggja frá mér Fréttablaðið, sem telur 48 síður + 8 í aukablaði, semsagt 56. Fljótlesið. Í blaði þessu eru tvær aðsendar greinar frá, ja segjum almenningi. (Önnur er frá borgarfulltrúa og hin þingmanni.) Síðan er leiðari og þrjár aðrar pólitískar áróðursgreinar eftir fasta og launaða pistlahöfunda Baugsveldisins. 

Síðasta haust hringdi kunningi minn í mig og sagðist vera búinn að skrifa grein þar sem hann færði fram vörn fyrir bæði Davíð Oddssyni og Ólafi Ragnari Grímssyni. Í greininni var þetta gert með  mjög sannfærandi á málefnalegum hætti. Þessi kunningi minn bað mig að aðstoða sig við að koma þessu í Fréttablaðið og ég talaði þar við umsjónarmenn sem sjá um aðsent efni,- enda nokkrum sinnum fengið birta þar pistla meðan ég starfaði á Alþingi. 

Svar Fréttablaðsins var einfalt,- það birtir ekki greinar eftir almenning og síst taldi hinn hlutlausi starfsmaður ástæðu til að birta svo vondar skoðanir sem þessar. Ef blaði væri ritstýrt svona í Peking eða Kampala þá teldist það frétt í Reykjavík. En að það sé frétt á Íslandi að sömu menn og settu landið á höfuðið ráði skoðanamyndun og stjórni pistlahöfundum í stærsta blaði landsins,- er það nokkur frétt!!!

Athugasemdir

[Karl (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 09:46]

Rétt Bjarni. Mér þykir einna merkilegast hversu lítið er um það talað að einn mannanna sem setti þjóðina á hausinn er stærstur þegar kemur að svokölluðum " frjálsum" fjölmiðlum í landinu.

Hvar annars staðar væri þetta liðið? Maður sem á stóran þátt í að setja þjóðina á hausinn og hneppa hana í skuldafjötra getur spúð áróðri og lygum yfir landslýð án þess að menn svo mikið sem mótmæli því.

Fréttablaðið er áróðursbleðill og hefur alltaf verið. Ég efast um að verra blað sé gefið út í Vestur-Evrópu. Fréttir eru yfirborðskenndar, stuttaralegar, illa skrifaðar og oftar en ekki birtar í pólitískum tilgangi.

Leiðararnir eru steypa. Furðulegt er að fólk sem vill teljast blaðamenn skuli vinna á þessu ömurlega blaði.

Á þessum hörmungatímum vantar þjóðina sárlega öfluga fjölmiðla. Því miður hefur verið búið svo um hnútana að þeir eru ekki til á Íslandi. Auðmennirnir hafa eyðilagt þá. Og enn telja menn allt í lagi að aðal útrásarvíkingurinn, maðurinn sem sett hefur þjóðina á hausinn og sennilega hefur gerst  sekur um stórfelld afbrot, skuli reka fjölmiðlafyrirtæki og mata þjóðina á lygum og áróðri.

Þetta er alveg ótrúlegt.

[Sigurjón Þórðarson, 19.3.2009 kl. 10:01]

 Bjarni, mér sýnist nú sem Morgunblaðið sé að þróast með svipuðum hætti en hér að neðan eru svör sem ég fékk þegar ég hugðist birta grein sem samin var í samráði við félaga Grétar Mar Jónsson. 

Sæll.
Morgunblaðið mun birta greinar frá frambjóðendum til alþingiskosninga á ákveðnum stað í blaðinu. Þær greinar mega ekki vera lengri en 2000 tölvuslög með bilum. Sitjandi alþingismenn og ráðherrar hafa rýmri lengdarmörk.  Greinarnar þurfa að berast með innsendikerfinu, eins og þú hefur gert, og æskilegt er að mynd fylgi þar líka. Viltu vinsamlega stytta greinina sem þú varst búinn að senda a.m.k. niður í þessi 2000 slög, en að því loknu er þér velkomið að senda hana aftur.
Ég eyði eintakinu sem þú ert búinn að senda.
Með kveðju
Guðlaug Sigurðardóttir

[Bjarni Kjartansson, 19.3.2009 kl. 10:16]

Það er vont til þess að vita, að ef fólk er ekki læst á netið eða opnar ekki greinar um stjórnmál og greiningu hinna aðskiljanlegu mála sem varða þjóðina með einum eða öðrum hætti, eru nánast blind á hvað er í gangi og tekur að líkum afstöðu eftir því sem birtist í sjónvarpi stjórnuðu af Baugsmönnum eða klíku vinstri lopapeysu aktívista á RUV.

Ekki svo að skilja, að lopapeysur séu vond plögg en afar margir sem er í starfi hjá fréttastofu RUV eru mjög svo sekmmdir af veru í SF tengdum hópum.

Best kom það fram í umfjölluninni um Fjölmiðlamálið, hvar hugur þeirra var og undir hvaða skoðanir þeir voru hallir.

Sma var enn ppi í umfjölluninni um Seðlabankann.  Ekkert sem satt var eða rétt var, komst að.

Heimsósómi.

Hart er í heimi,-hórdómur mikill --en fer hugsanlega minnkandi, þegar tillögur núverandi stjórnar til björgunar heimilunum ná fram að ganga, bann við klofkaupum og dillibossum.  Að ógleymdum ,,kynjun" hagstjórnar.

Miðbæjríhaldið

[Júlíus Valsson, 19.3.2009 kl. 10:24]

Grunaði ekki Gvend!

[Bergsteinn Sigurðsson (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 11:05]

Sem umsjónarmanni aðsendra greina á Fréttablaðinu finnst mér ég knúinn til að gera athugasemdir við þennan óhróður.

 

 Í fljótu bragði telst mér til að á undanförnu ári hafi eftirtaldar greinar eftir Bjarna birst í Fréttablaðinu:

 Svissneski frankinn er möguleg leið Tölfræði ESB sinna og landsbyggðarstyrkirnir Talnaleikir ESB – sinna og draumaríkið Evrópuglufa Guðna Ágústssonar! Af öfugri þjóðrembu og steinsmugu í Danaveldi Einangrunarsinnar og ESB aðild Ómarktækir fjölmiðlar Lýðræði og flokksræði  

Síðasttalda greinin birtist 4. mars síðastliðinn.

 

Mín fyrstu kynni af Bjarna voru þegar ég tók viðtal við hann eftir alþingiskosningarnar 2007. Það fór iðulega vel á okkur eftir það; hann sendi mér oft greinar og notaði stundum tækifærið til að gauka að mér ábendingum sem gátu komið að gagni við fréttaskrif.

 

Eins og Bjarni nefnir sendi hann mér grein eftir félaga sinn, það var þó ekki síðastliðið haust eins og Bjarni heldur fram, nær er að það hafi verið haustið 2007. Ég skýrði það fyrir Bjarna að ég kæmi henni trauðla að, ég man málavexti ekki nákvæmlega en mig minnir að það hafi verið sökum plássleysis. Það hafði að minnsta kosti ekkert með þær skoðanir sem birtust í greininni að gera – við höfnum ekki greinum á grundvelli skoðana svo lengi sem framsetningin er innan velsæmismarka. Bjarni svaraði með glensi í þá átt að þetta væri tímamótagrein, þar sem í henni væri talað fallega um bæði Davíð Oddsson og Ólaf Ragnar, en tók þó skýringu mína gilda. Þetta hafði að minnsta kosti engin áhrif á samskipti okkar, sem voru eftir sem áður vinsamleg. Bjarni hélt áfram að skrifa greinar, sem birtust nær flestar, ef ekki allar.

Þetta breyttist hins vegar fyrir ekki svo löngu þegar ég skrifaði frétt um greinarsafn sem Bjarni gaf út, Farsældar frón. Þar vakti athygli ný grein þar sem Bjarni kvaðst einn bera ábyrgð á því að upp úr stjórnarsamstarfi Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins slitnaði, hann hafi róið öllum árum gegn því og sagst mundu hætta á þingi ef af því yrði. (Það er kannski til marks um það hversu vel fór á með okkur Bjarna að hann sendi mér, auk Helga Seljans í Kastljósi, greinina á undan öðrum fjölmiðlum). Greinin var vissulega merkileg aflestrar. Ég minntist þess aftur á móti að hafa spurt hann um nákvæmlega þetta í viðtalinu eftir alþingiskosningar. Þá sagði Bjarni það af og frá að hann bæri ábyrgð á að upp úr slitnaði; hann hafi vissulega gert fólki grein fyrir að honum hugnaðist það ekki en ef áframhaldandi samstarf við Sjálfstæðisflokkinn yrði lendingin myndi hann styðja það. Mér fannst ástæða til að rifja þessi orð Bjarna upp og birti þau í fréttinni.

 

Skemmst er frá því að segja að Bjarni tók þetta afar óstinnt upp. Í símtali sem ég átti við hann daginn sem fréttin birtist var honum mjög heitt í hamsi, kallaði mig ýmsum ónöfnum, ómerkilegan lygara, leiguþý Baugs og þar fram eftir götunum. Daginn eftir birtist önnur frétt um málið, þar sem Bjarni svaraði því til að það væri ekkert ósamræmi á milli þess lýsa yfir ábyrgð á því að hafa klofið heila ríkisstjórn og að hafa áður sagst mundu styðja sömu ríkisstjórn ef hún starfaði áfram.  

 

 Eftir þetta hafa samskipti okkar Bjarna  ekki verið upp á marga fiska. Bjarni heldur engu að síður áfram að senda inn greinar, sem er auðvitað sjálfsagt mál að taka við og birta. Síðasta greinin eftir hann birtist 4. mars, eins og áður kom fram, auk þess sem tvær greinar eftir hann bíða birtingar.

Bjarna finnst með öðrum orðum hið illa Baugsbákn, sem þaggar niður lýðræðislega umræðu, eftirsóknarverður vettvangur til að birta greinar sína.

 

Þá er rétt að halda því til haga greinar eftir aðra fulltrúa L-listans hafa birst nýlega í Fréttablaðinu; grein eftir Þórhall Heimisson birtist fyrir að verða hálfum mánuði og grein eftir Gunnar Kristinn Þórðarson birtist nú síðast á miðvikudag.  

 

Af ofansögðu má ljóst vera að þessi færsla Bjarna Harðarsonar er ómerkilegur rógur frá upphafi til enda, að stóru leyti sprottinn af persónulegri óvild hans í minn garð. Bjarni sagði af sér þingmennsku á sínum tíma eftir að hafa gerst uppvís að bolabrögðum. Það þótti mörgum, þar á meðal mér, til marks um að hann kynni að skammast sín. Þessi færsla hans bendir til hins gagnstæða.

 

Bergsteinn Sigurðsson, blaðamaður á Fréttablaðinu. 

[klj (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 11:14]

Ég hlakka til þegar þú tekur Morgunblaðið fyrir áróður.

Hefurðu kannski gert það? Og ef já, geturðu bent mér á hvar?

Þar er af nægu að taka og mér verður oft á tíðum illt yfir augljósum heilaþvotti þar á bæ. 

[Sigurjón Þórðarson, 19.3.2009 kl. 11:21]

Það er gott til þess að vita að Fréttablaðið gerir sitt besta en ég ákvað að taka Bergstein á orðinu og sendi Fréttablaðinu greinina sem að Morgunblaðið bannaði og eyddi.

[P.Valdimar Guðjónsson, 19.3.2009 kl. 11:29]

Mestu framfarir síðustu ára eru skýrari reglur blaðanna um lengd blaðagreina.  

Styttingar greina í hnitmiðað mál eru til mikilla bóta og fáir sjá eftir langhundunum.  Sigurjón stendur því frammi fyrir að tefla fram gæðum í málflutningi í staðinn fyrir magn.

Mogginn hefur til síðustu missera aldrei gert sér upp sitt "frelsi" eða villt á sér heimildir.    Uppgerð Baugsmiðlanna um að spila sig frjálst og óháð snérist uppí háð.

[Karl (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 11:48]

Fréttablaðið er lyga- og áróðursbleðill og furðulegt að sómakært fólk skuli vilja vinna á sílkum "fjölmiðli" sem er í eigu manns sem gert hefur þjóðina gjaldþrota og dæmt komandi kynslóðir í skuldafangelsi.

Þessu er troðið upp á þjóðina enda taldi eigandinn það mikilvægasta verk sitt eftir hrunið að tryggja að lygaverksmiðjunni yrði haldið gangandi. Það var auðvitað gert með lánum.

Sennilega lenda þau líka á saklausri þjóðinni.

[Bjarni Harðarson, 19.3.2009 kl. 12:43]

Takk fyrir magnaða umræðu og mætti vera orðprúðari á köflum, bæði hjá gagnrýnendum Baugsmiðla og fulltrúa þeirra - var að sjá þetta langa komment Bergsteins núna og ætla að fá mér pulsu með öllu í hádegismat og svara því svo...

[Högni V.G. (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 12:56]

Fréttablaðið er ómerkilegur áróðurssnepill, punktur. Lengi vel lá það orð á Mogga, en nú hefur Fréttabl. tekið við keflinu. 90 % af efni blaðsins, er með einum eða öðrum hætti, einlitur og rætinn pólitískur áróður. Og í dag kemst Moggi ekki með tærnar þar sem Fréttablaðið hefur hælana. Annar punktu og amen, eftir efninu!

[Guðmundur Gunnarsson (IP-tala skráð) 19.3.2009 kl. 13:52]

Fréttablaðssnápurinn hlýtur að fá vænan bónus og gott frí á snekkjunni 101 á Tortólaeyju fyrir framtakið.

[Andri Valur (IP-tala skráð) 23.3.2009 kl. 22:07]

Fór nokkuð fyrir þér eins og Clinton um árið þegar hann fékk sér pulsuna frægu? Ekkert svar???