Er ESB fóbían óþörf?

Minn latínuskotni bloggvinur Kalli Sveins kommenterar við síðustu færslu og veltir fyrir sér hvort ESB-fóbían sé ekki að verða óþörf. Það taki Íslendinga hvort sem er 30 ár að uppfylla öll skilyrði ESB fyrir ingöngu !!

Betra að satt væri að þessvegna gætum við öll andað léttar. Tilfellið er að það tekur andartaks sofandahátt að glutra niður aldalangri baráttu fyrir fullveldi og frelsi. ESB löndin horfa til Íslands og Noregs vegna þeirra gífurlegu auðlinda og ríkisdæmis í landi og sjó sem fylgir þessum löndum. Landvinningastríð eru nú háð við svokölluð samningaborð þar sem þó er um fátt að semja...

Ef við setjumst að slíku borði mun ESB beita okkur grímulausum þrýstingi til að ljúka málinu með inngöngu,- jafnvel viðskiptaþvingunum og við erum ekki beint í stakk búin til að mæta slíku núna!

Ég ætla að treysta því að Borgarahreyfingin hleypi málinu aldrei í gegn nema að fyrst komi til þjóðaratkvæðagreiðsla um það hvort fara eigi í aðildarviðræður. Eða til hvers var annars búsáhaldabyltingin...

Athugasemdir

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 16.5.2009 kl. 16:01]

Já Bjarni krafan okkar er skýr.

Eins og komið er þá viljum við að haldinn verði tvöföld þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB málið.

Ef það er þingmeirhluti fyrir því að sækja um ESB aðild og fara í aðildarviðræður og ef þessum þingmeirhluta er það kappsmál að gera það að forgangsmáli að sækja um ESB aðild og hefja aðildarviðræður, þá ber þeim meirhluta að koma sér saman um skýr samningsmarkmið og hvernig þeir vilja standa að samninga viðræðunum við ESB.

Þegar þeir hafa gert það og fengið það samþykkt í þinginu þá ber að leggja það fyrir þjóðina í almennri þjóðaratkvæðagreiðslu.

Spurningin væri þá.

Vill þjóðin gefa stjórnvöldum formlegt leyfi sitt til þess að sækja um aðild að ESB og í framhaldinu hefja aðildarviðræður við Sambandið á grundvelli fyrirliggjandi samningsmarkmiða.

JÁ -  EÐA - NEI

Ef þetta yrði samþykkt í almennri þjóðaratkvæaðgreiðslu með einhverri lágmarksþátttöku þá væri stjórnvöldum að sjálfsögðu heimillt og hefðu skýrt umboð til að sækja um aðild að ESB og hefja aðildarviðræður í framhaldinu ef þær skiluðu síðan samningi yrði hann lagður fyrir þjóðina til samþykktar eða synjunar. 

Ef þessu yrði hafnað þá væri ESB málið útaf borðinu a.m.k. næstu 6 til 8 árin og stjórnvöld og þjóðin gætu tekið höndum saman um að fara að byggja upp í Íslensku þjóðfélagi.

Ef að það á að keyra málið í gegn með þessu offorsi og með mjóum og hæpnum þingmeirhluta sem samþykkti að sækja nú þegar um aðild að ESB og hefja síðan aðildarviðræður án skýrra samningsmarkmiða og án umboðs eða nokkurrar beinnar aðkomu þjóðarinnar væri verið að henda stríðshanskanum að okkur hinum fjölmörgu ESB andstæðingum.

Þá væri friðurinn - sundur slitinn í Íslensku samfélagi.

Er það virkilega það sem þjóðin þarf mest á að halda nú um þessar mundir að henni sé sundrað í stríðandi fylkingar vegna þessa máls, ég bara spyr !

[Óskar Þorkelsson, 16.5.2009 kl. 16:27]

..þetta blessaða frelsi okkar hefur verið alltof dýru verði keypt og varla verið þess virði miðað við stjórnarhætti og framsóknarmennsku landans.. enda eru íslendingar vitleysingar í stjórnun.

[Kalli Sveinss (IP-tala skráð) 16.5.2009 kl. 16:32]

Félagi Bjarni !

 Hví gerum við Íslendingar ekki sem sú norska Gro Harlin Brutland gerði 1972 ??

 Hún sendi 4 fulltrúa stjórnar sinnar til Brussel.

 Þeir höfðu í farteskinu ófrávíkjanlegar kröfur norsku þjóðarinnar, m.a. að AUÐLINDIR Noregs gæfu þeir aldrei eftir.

 ESB., gaf þar ekkert eftir.

 Þá feldi norska þjóðin aðild.

 Thorbjörn Hagland fyrrum utanríkis & forsætisráðherra Noregs, sagði í fyrra að vonlaust væri að Norðmenn gengju nokkurntíma í ESB.

 Hversvegna ?

 Jú, þeir hefðu það einfaldlega of gott utan sambandsins !

 Þannig játa norskir kratar sína uppgjöf.

 Íslenskir kratar ennþá í líki úlfaldans !!

 Ætlan þeirra skelfilegustu mistök Íslandssögunnar, eða sem Rómverjar sögðu.:" Hic funis nihil attraxit" - þ.e. "Hryllileg mistök" !

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 16.5.2009 kl. 18:18]

Maður getur hreinlega argað á svona uppgjafa- og úrtöluvæl og niðurrifs sjónarmið sem segja að við séum bara með hor og slef og svo miklir aumingjar að við getum ekki neitt og alls ekki stjórnað eða ráðið okkur sjálf.

Þessi volæðis sjónarmið og úrtölur heyrðust hér síðast í upphafi nítjándu aldarinnar þegar við vorum undir valdi Dana konungs og fyrstu vísar sjálfstæðisvitundar íslensku þjóðarinnar voru að kvikna og nær öll þjóðin bjó við sult og seyru í moldarkofum. Þá ein al fátækasta og frumstæðasta þjóð Evrópu.

Þrátt fyrir þetta efnahagsöngþveiti og bankahrun sem alls ekki er bara bundið við Ísland,  þá eru innviðir Íslensks þjóðfélags enn mjög sterkir og sjálfstæði og frelsi landsins hefur verið saga stöðugrar uppbyggingar og bættra lífskjara á öllum sviðum samfélagsins. Sjálfstæði Íslensku þjóðarinnar hefur verið ein glæsileg sigurganga lítillar þjóðar frá sárri fátækt til velsældar og velmegunar, sem er öfundsverð af flestum öðrum þjóðum 

Þannig er Ísland enn á nær öllum mælikvörðum um lífsgæði og afkomu fólks eitt af best settu löndum heimsins.

Bankahrunið var mjög slæmt en er alls ekki bara bundið við Ísland eins og áður sagði, því í öllum hinum vestræna heimi er kreppan í algleymi og sums staðar virðist ástandið ætla að verða mun verra en á Íslandi.

Að ætla og vilja nú henda frá sér því sem áunnist hefur og afsala okkur fullveldinu og sjálfstæðinu til ESB er bara klikkun á háu stigi.

ESB VALDIÐ hefur þvert á móti sýnt sig í því að vera algjörlega ófært um að stjórna einu eða neinu.

EKKI hafa þeir getað stjórnað einu eða neinu í þessu banka- og efnahagshruni. Þvert á móti hafa öll þeirra ráð einkennst af fumi og fáti og sundurlyndi.

Ekki hafa þeir getað stjórnað eigin fjármálum. Efnahags- og rekstursreikningar ESB hafa ekki fengist undirritaður og samþykktir af löggiltum endurskoðendum Sambandsins samfleytt s.l. 14 ár.    

Sameiginleg sjávarútvegsstefna Sambandsins er og hefur verið í kalda koli í áraraðir. Allir fiskstofnar eru ofveiddir og umgengnin um fiskimiðin fyrir neðan allar hellur. Þetta viðurkenna þeir sjálfir en kenna um sinni eigin ofstjórn og skort á samstöðu og að þeir sem vinna í greininni beri heldur enga virðingu fyrir ráðum þeirra.

Landbúnaðar- og styrkjapólitík ESB VALDSINS er ein hörmungar saga spilltrar fyrirgreiðslu pólitíkur, þar sem mútur og misgjörðir spilltra embættismanna hafa varðað veginn. Milljarðar EVRA eru sagðir týnast í meðförum ESB ráðana og nefndana á ári hverju.

Margt fleira mætti nefna svo sem nær algeran skort á skilvirkni og gegnsæji í meðförum valdsins og nánast ekkert lýðræði nema þá sýnishorn af sýndarmennsku lýðræði, eins og takmörkunum á starfsháttum Evrópuþingsins er háttað.

Þrátt fyrir allt þá er ég þess full viss að ÍSLAND mun á endanum algerlega hafna svona uppgjafar- og úrtölu pólitík eins og Óskar setur hér fram og þess vegna munum við segja NEI við ESB með afgerandi hætti þegar þar að kemur.  

[Ragnhildur Kolka, 17.5.2009 kl. 10:30]

Nei, Bjarni: - ESB fóbían er ekki óþörf. ESB veikin er af sama meiði og Herpes-sýkingar sem blossa alltaf upp þegar varnirnar eru veikar.

[Gunnlaugur B Ólafsson, 17.5.2009 kl. 10:32]

Mér finnst líka góð ábending að það sé nauðsynlegt að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um það hvort við eigum að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarviðræður! Dálítið þvælið en það getur verið nauðsynlegt í sjálfu sér.

Eurovision sýndi okkur svo sannarlega hvernig hið íslenska fjöregg getur blómstrað. Við nýtum sjálfstæði okkar best í góðu samstarfi við aðrar þjóðir. Fjöreggið skilaði okkur öðru sæti. Eins og í atkvæðagreiðslunni þá mun stuðningur hinna Norðurlandanna og Eystrasaltslandanna skila okkur langt sem virk og skapandi þjóð í evrópsku samstarfi.

Íslandi allt, óttalaus!         Mbk, G

[Ragnhildur Kolka, 17.5.2009 kl. 15:04]

Gunnlaugur: - Eurovision sýndi einmitt að við getum verið þátttakendur á eigin forsendum og náð árangri. ESB aðild hjálpaði engum í þessari keppni.

EFTA löndin höfðu vinninginn í keppninni, en það er ekki aðalmálið. Aðalmálið er að Noregur og Ísland voru með lög sem höfðuðu til fólks af ólíku þjóðerni og uppruna.

Fínt slagorð þarna hjá þér, en "óttalaus" passar ekki alveg fyrir ESB aðildarsinnann sem treystir sér ekki til að takast á við vandamál tilveru sinnar. Vill frekar skríða undir pilsfald ESB-Mömmu.

"Í ánauð" væri trúverðugra. 

[Brjánn Guðjónsson, 17.5.2009 kl. 15:12]

nei, Borgarahreyfingin mun vitanlega ekki setja það skilyrði um þjóðaratkvæði um hvort farið skuli í viðræður. enda er sú hugmynd gersamlega absúrd.

eru dæmi þess að verkalýðsfélög haldi atkvæðagreiðslu um hvort farið skuli í samningaviðræður við vinnuveitendur? nei. vitanlega vilja menn fara í viðræður um bætt kjör og sjá hvað kemur úr því.

farið er í viðræður og samningur gerður. hann síðan lagður fyrir félagsmenn, til samþykktar eða synjunar.

enginn eðlismunur á þessu og viðræðum um €vrópusambandsaðild.

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 17.5.2009 kl. 19:36]

Þetta er nú ekki góð samlíking hjá þér Brjánn.

Því að ef ESB að er einhver vinnuveitandi og við erum að sækja um vinnu hjá þeim þá væri allt í lagi að spyrja þjóðina fyrst hvort að meirihluti þjóðarinnar vilji að við sækjum um vinnu þar, því mér sýnist nú mestar líkar á að svo sé alls ekki. Það er alger óðarfi að eyða tíma og peningum í einhverjar samningaviðræður þegar kanski meirhluti þjóðarinnar vill alls ekki vinna þar hvað sem í boði væri.

Ætlið þið ESB sinnar aldrei að skilja þetta.

Viljiði bara reyna að kúga okkur andstæðinga ESB aðildar í þessar ESB viðræður með góðu eða illu.

Hvar er lýðræðisástin núna og hvað með slagporðin um að þjóðin eigi að ráða þessu.

Við viljum að þjóðin fái strax að koma að þessari ákvarðana töku, ekki bara einhver naumur meirhluti þingsins !

Er það til of mikils mæslt og afhverju EKKI !

[Óskar Þorkelsson, 17.5.2009 kl. 19:41]

Viljiði bara reyna að kúga okkur andstæðinga ESB aðildar í þessar ESB viðræður með góðu eða illu.

Hvar er lýðræðisástin núna og hvað með slagporðin um að þjóðin eigi að ráða þessu.

he he , einn í sjálfsafneitun.. sakar aðra um nákvæmlega það sem hann sjálfur stendur fyrir.. 

[Haraldur Haraldsson, 18.5.2009 kl. 00:54]

Var að lesa i Mogga um sögu Qislings hún var ljót,mjög svo Noðmenn dæmdu  hann ti ldauða 1946 og skut hann ,þetta var einnig áhugi þjóðverja þá að koma Evrópu undir einn hatt,og er er ennþá,ættli Norðmenn séu  nokkuð búnir að gleyma þvi/ Halli gamli

[Gunnlaugur B Ólafsson, 18.5.2009 kl. 01:07]

Hvort er þetta fáfræði eða blekking að vísa til samstarfs hátt í þrjátíu sjálfstæðra lýðræðisríkja út frá samhengi nasismans? Þetta heyrist oft en er fádæma kjánalegt, engu að síður. Mbk, G

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 18.5.2009 kl. 09:06]

Til að svara Óskari.

Þá skil ég nú ekki alveg skensið.

Ég hef aldrei verið neitt á móti þjóðaratkvæðagreiðslum, þvert á móti tel ég þær mjög mikilvægat aðhald og mótvægi við þingræðið og þannig styrkti það lýðræðið þannig að stjórnmálaelítan geti ekki gegnið gegn þjóðarviljanum.

Þannig kæmi aldrei til greina annað en hafa þjóðaratkvæðagreiðslu líka eftir ESB aíldarviðræður, þó svo að meirihluti þingsins legðist gegn því eða segðu að það þyrfti ekki.  

Ég vil hinnsvegar almenna þjóðaratkvæðagreiðslu um það hvort við þjóðin ætlum að leyfa stjórnvöldum að sækja um ESB aðild og ganga til aðildarviðræðna í framhaldi að því, á grundvelli þessarar þingsályktunartillögu og þeim almennt orðuðu og fáu samningsmarkmiðum sem þar eru.

Ég spyr enn og aftur en fæ alls enginn svör. Ég bið ekki um útúrsnúninga. Afhverju má ekki vera þjóðaratkvæðagreiðsla um þetta tiltekna mál.

Það væri eina leiðin til þess að einhver snefill af sátt næðist um þann farveg sem setja ætti þessi ESB mál í.

[ragnar (IP-tala skráð) 18.5.2009 kl. 10:46]

Að fara í samningaviðræður án þess að leggja fyrir þjóðaratkvæði er hálfkák. Sjáið t.d. Steingrím J. Hann er á móti ESB-aðild Íslands, en stefnir samt í að greiða atkvæði með aðildarumsókn.... "til þess að sjá hvað er í boði" eins og sagt er. Hann veit samt fullvel að hann hefur engan áhuga á aðild. Hvað er maðurinn og flokkurinn, VG, að hugsa, með því að líða Samfylkingunni að fara þessa leið.

Þetta er eins og að biðja sé konu, án þess að vera búinn að gera upp við sig hvort maður hefur áhuga á að giftast henni eða ekki. Og í tilfelli Steingríms VEIT hann að hann hefur engan áhuga á því. Maður ber ekki upp bónorð til þes að "sjá hvað er í boði", þegar maður veit fyrirfram að maður hefur engan áhuga á manneskjunni.

[Haraldur Haraldsson, 18.5.2009 kl. 15:46]

Halli gamli er bara ekki á sama máli Gunnlaugur!!!!/þetta er samlikingin sem er raunhæf/sný ekki til baka með það/Arðrán skal það kallast/Halli gamli

[Ólafur Björnsson, 19.5.2009 kl. 00:47]

Sjálfstæðismenn samþykktu á síðasta landsfundi flokksins að þjóðin skuli fá að kjósa um það hvort farið skuli í aðildarviðræður, með ákveðin skilgreind samningsmarkmið að leiðarljósi. Vilji meirihlutinn það skal farið í viðræður og samningur sá sem út úr því kemur svo lagður fyrir þjóðina til synjunar eða samþykktar. Þetta er að mínu mati raunhæf leiði til að ná sátt um framvindu málsins. Hef þó miklar efasemdir um að við fáum samning (undanþágur og sérákvæði) sem þjóðin sættir sig við. Tel hinsvegar að úr því verði ekki skorið nema með aðildarviðræðum. Ég myndi því kjósa með aðildarviðræðum, enda liggi samningsmarkmið fyrir sem ég sætti mig við. Ég mun hinsvegar greiða atkvæði gegn aðild fáum við ekki varanlega undanþágu frá fiskveiðistjórnun ESB. Yfirráð annarra auðlinda (t.d. orku) eru tryggar þó við förum í ESB. Tel að landbúnaðurinn myndi þola ESB, enda okkur heimilt að styðja sértækt við hann, jafnvel þó við færum inn. Stærsti kostur aðildar er myntin, en eflaust koma fleiri möguleikar þar til greina fasttenging við dollar, eða norska krónu. Það ætti að duga til gefa krónunni trúverðugleika.

[hildur (IP-tala skráð) 19.5.2009 kl. 13:42]

Það er ein auðlind sem fólk gleymir alltaf að minnast á. Það er vatnið okkar. Okkur finnst svo sjálfsagt að hafa óendanlegan aðgang að hreinu vatni að við gleymum því að það er ekki svoleiðis alls staðar. Við eigum rosalega mikið af hreinu vatni og það er bara tímaspursmál um hvenær það verður gulls ígildi. Það er núþegar komið til sölu í búðum í New York og verður eflaust ein af okkar helsta útflutningsvara á komandi árum.

Þjóðaratkvæðagreiðslan um hvort fara ætti í ESB viðræður hefði átt að vera framkvæmd á sama tíma og kosningin núna síðast. Hefði sparað ríkinu töluverð fjárútlát og jafnframt gefið fólki kost á að kjósa um þessi mál. Ég sé ekki af hverju það ætti að vera af hinu illa.