Er enn líf í Hrútadal...

Guðrún frá Lundi var meira en ástarsöguhöfundur. Hún var hinn íslenski fræðimaður í kvenbúningi, hinn dæmilgerði sveitarithöfundur sem notaði pennan til að brjótast út úr fjötrum einangrunar.

Ég veit ekkert hvað aðrir ætla en ég ætla mér að fjalla um þessa hlið á hinni íslensku menningarfabrikku á ráðstefnu sem haldin verður í Fljótunum 14. ágúst næstkomandi og helguð verður nefndri Guðrúnu. Þar verða meðal framsögumanna Guðjón Ragnar Jónasson rithöfundur, afkomandi Guðrúnar, Marín Hrafnsdóttir bókmenntafræðingur, Ármann Jakobsson prófessor og Ásta Kristín Benediktsdóttir magister. 

Ráðstefnan er öllum opin og verður frábær skemmtan með þjóðlegu balli þar sem hin rafmagnaða rómantík Hrútadalsins mun svífa ofar vötnum.

Sjá nánar hér.

Athugasemdir

[ingibjorg kr. einarsdottir (IP-tala skráð) 9.7.2010 kl. 16:56]

Ég er mikill aðdáandi Guðrúnar og hef alltaf verið. Ég á flestar bækurnar hennar og finnst þær misgóðar. Alltaf er talað mest um Dalalíf, en mér finnst Tengdadóttirin langbest. Það liggur við að ég kunni hana utanbókar. Ég og börnin mín fórum í 4 vikna flökkuferðalag með tjald og bílaleigubíl til Spánar fyrir nokkrum árum og þar var Tengdadóttirin tekin með. Bækurnar hennar eru líka frábær heimild um hefðbundin sveitastörf fyrr á tímum, sem við þekkjum ekki í dag.

[Gunnlaugur (IP-tala skráð) 9.7.2010 kl. 21:19]

Þetta líst mér vel á. Maður las Guðrúnu frá Lundi upp til agna hér á árum áður. Það er nauðsynlegt að fara að endurvekja þau kynni.

[Kalli Sveinss (IP-tala skráð) 9.7.2010 kl. 21:54]

Félagi Bjarni !

 Vinstri " elítan" hefur lengstum haft imugustur á bókum Guðrúnar.

 Kristján Andrésson " rúblukóngur í "Máli & menningu," úthúðaði á sínum tíma bókum Guðrúnar. Gaf þeim nafnið " Kerlingabækur".

 Alþýðan átti eingöngu að lesa Þórberg, Gunnar Ben., Jóa úr Kötlum að ógleymdum páfanum Laxness !

 En fólkið mat bækur Guðrúnar að verðleikum, og sá sem á hylli fólksins, sá hinn sami er ávallt á réttri leið.

 Gegn erfiðleikur lágkúru umsagna skrifaði hún til sigurs.

 Eða sem Rómverjar sögðu.: " Per angusta add augusta" - þ.e. " Móti erfiðleikum til sigurs" !

[Hrönn Sigurðardóttir, 10.7.2010 kl. 12:24]

....gleymdu ekki að minnast á að stúlkan með þykkustu fléttuna vann alltaf hjarta hreppstjórasonarins

[Árni Gunnarsson, 10.7.2010 kl. 15:45]

Guðrún frá Lundi mátti vissulega gjalda snobbmótaðrar bókmenntastefnu hinnar svonefdu menningarelítu. Ég man eftir mörgum góðum Skagfirðingum sem litu svo stórt á sig að þeir þorðu ekki að viðurkenna að þeir læsu bækur Guðrúnar.

Nú loksins hefur gamla konan hlotið þá viðurkenningu sem hún alltaf átti skilið að fá. Guðrún hafði marga eiginleika góðra höfunda. Hún var gædd fádæma sköpunarþörf og sköpunargleði ásamt því að leyfa sögunni að flæða fram áreynslulaust.

Ég hef lesið (reynt að lesa) bækur margra íslenskra verðlaunahöfunda og gefist upp löngu fyrir bókarlok.

Sögurnar af Don Camillo, þýddar af Andrési Björnssyni eru tímalaust listaverk án landamæra og löngu uppseld. Hvergi hef ég rekist á þessar bækur á bókamörkuðum. Ég hef gengið með seinna bindið milli útgefanda og bent þeim á að endurútgefa þetta bókmenntaverk.

Þeir hafa eytt þeim samtölum af mikilli kurteisi.