Þá voru gerðar strangar kröfur til útvarpsins ...

Þá voru gerðar strangar kröfur til útvarpsins um stjórnmálalegt hlutleysi ...

 Það er séra Gunnar Benediktsson kommúnisti og kennari í Hveragerði sem hér segir frá árinu 1942. Hann er á náttborðinu hjá mér kallinn og frekar skemmtilegur!

En þessi lýsing á útvarpinu 1942 vakti mig til umhugsunar. Eftir árið 1942 átti blaðamennska á Íslandi þó enn margt ólært og fór mikið fram. Flokksblöðin flest gömlu dóu að lokum drottni sínum og fram kom blaðamannastétt sem hélt sig við hlutleysi eftir því sem hún hægt var.

Ég kynntist þessum veruleika vel þegar ég byrjaði áratuga blaðamannsferil upp úr 1980.

Undir aldamót fór margt að fara til baka, bæði í viðhorfum og  hegðan í samfélaginu. Þá varð þess aftur vart að blaðamenn teldu aðalhlutverk sitt að koma eigin skoðunum og meiningum á framfæri líkt og var meðan flokksblöðin voru í essinu sínu. 

Ríkisútvarpið hefur nú fyrir löngu kastað öllu hlutleysi fyrir óðul og í þáttum þess keppast viðmælendur við að jánka skoðunum þáttastjórnenda.

Á því herrans ári 2011 erum við komin langt aftur fyrir árið 1942.