Af rasistum og einangrunarstefnu

Það er gott að Frjálslyndi flokkurinn skuli hafa fundið sér eitthvað málefni. Og enda greinilegt að flokkurinn fitnar um sinn. Það er greinilegt að fordómar Jóns Magnússonar gagnvart múslimum fellur víða í kramið. Verst er fyrir þá félaga, Jón og Magnús Þór að þetta er of snemma framkomið. Fylgisbólan sú arna verður hjöðnuð þegar kemur að kosningum.

En er það þá virkilega þannig að ekki megi tala um málefni innflytjenda á Íslandi og vandamál sem því tengjast án þess að vera úthrópaður sem rasisti? Von að spurt sé því ég hef í raun og veru ekki heyrt Magnús Þór Hafsteinsson alþingismann okkar Sunnlendinga segja nokkuð það berum orðum sem túlka má sem rasisma. Það er ekki nema með því að leggja saman málflutning þeirra flokksbræðranna að Frjálslyndi flokkurinn fær á sig óskemmtilegan svip hægri öfgahyggju.

Fordómar gagnvart útlendingum eiga sér vissulega hljómgrunn á Íslandi og það sem verra er, þeir eru þegar verulegt vandamál. Kennarar heyra óm þeirra daglega í berorðum blótsyrðum unglinga. Í fréttatíma útvarps var því nýlega slegið upp að hópur manna af tilteknu þjóðerni hafi gert tilraun til að nauðga konu á öldurhúsi. Þar væri þó aldrei sagt hópur Jökuldælinga braust inn á Dekkjaverkstæði eða þrír Eyfirðingar veittust að gamalli konu í Austurstræti. Við erum einfaldlega sammála um að það skipti minnstu máli hvaðan ólánsfólk er upprunnið og engin ástæða til að ata heil héruð auri þó einn eða fáir þaðan misstígi sig. Það sama á að gilda gagnvart samborgurum okkar af erlendum uppruna.

Verstur er þó rasisminn í íslenska stjórnkerfinu. Og þar er að nokkru leyti við EES samninginn að sakast sem hefur galopnað landið fyrir fólki frá Evrópu. Ég hef sjálfur ekkert á móti þeirri opnun enda stríðir það mjög á móti minni réttlætiskennd að banna fólki að fara milli landa.
En þessari miklu opnun til Evrópu fylgir illu heilli alger lokun landamæranna fyrir fólki frá þriðja heiminum. Ég hef sjálfur kynnst því þar sem fjölskylduvinur frá Kenía reyndi að fá stutt atvinnuleyfi hér á landi en mætti allsstaðar vegg. Úkraínsk kona sem lengi bjó hér á Selfossi reyndi að fá aldraða móður sína og bróður í jólaheimsókn og gekk ekki. Hjá Útlendingaeftirliti var það bjargföst sannfæring embættismanna að um glæpsamlegan innflutning á vinnuafli væri að ræða. Sambærileg dæmi eru fjölmörg. Á heimasíðu sinni segir Björgvin G. Sigurðsson alþingismaður frá hliðstæðri baráttu við kerfið vegna suðuramerísks fóstursonar íslenskra hjóna.

Á sama tíma og landið er þannig harðlokað fyrir fjölmörgum vinum og ættmennum þeirra sem landið byggja í dag eru að myndast í landinu útlendingagettó austantjaldsmanna. Sjá má í landinu gámasvæði þar sem erlendu vinnuafli er hrúgað niður. Með algerlega frjálsu flæði vinnuafls frá Evrópulöndunum skapast skilyrði til að hér myndist lokuð samfélög erlendra ríkisborgara. Slík þróun hefur verið áberandi í Evrópu á undanförnum árum. Stórir hópar sem komið hafa inn í löndin á þensluárum hafa þar einangrað sig frá ríkjandi þjóðskipulagi og menningu sem fyrir er. Þessir hópar hafa hafnað siðferðisgildum nýja landsins en innleitt afskræmda mynd af eigin heimalandi. Oft með öfgakenndu feðraveldi, kúgun og misrétti sem síðan er viðhaldið með skipulagðri einangrun og vaxandi fordómum þeirra sem fyrir eru. Af þessari öfugþróun þurfum við Íslendingar að læra.
Það er mikið rætt um íslenskunám nýbúa og það er vissulega mikilvægt. En við þurfum að gera meira. Okkur ber skylda til að mennta hina nýju íbúa landsins í siðum og venjum okkar samfélagsins. Fræða konur og karla um þau réttindi og skyldur þau hafa í samfélaginu og að hvaða leyti okkar samfélag er frábrugðið því samfélagi sem viðkomandi byggði áður. Aðeins þannig getum við stuðlað að farsælli þróun þessara mála.

En við þurfum ekki að láta okkur detta í hug að Frjálslyndi flokkurinn eða nokkur annar geti lokað landinu fyrir innflutningi nýrra íbúa. Slík einangrunarstefna hefur enda fleira illt en gott í för með sér.