Gríðarleg áhrif okkar í ESB!

Byrjaði daginn inni í stúdíói á Bylgjunni þar sem við Friðrik Jónsson skagamaður ræddum hvaða áhrif Ísland hefði inni í ESB ef við gengjum þar inn. Friðrik sem keppir nú að þingsæti fyrir Framsókn i Norðvesturkjördæmi er einn þeirra sem trúir staðfastlega að Ísland hefði mikil áhrif innan Evrópusambandsins með sínum 5 eða 6 fulltrúum á 750 manna þingi. Þessutan fengjum við líklega þrjá fulltrúa í hundrað manna ráðherraráði...

Sumt er reyndar svo vitlaust að það telst varla tækt til umræðu. Hugmyndin um hin miklu áhrif Íslendinga í ESB er af þeirri sort og það þarf einfaldlega mikinn trúarhita til að tala upphátt fyrir slíku máli. Þetta eru kannski síðustu leifarnar af því mikilmennskubrjálæði sem einkennt hefur hluta þjóðarinnar undanfarin ár.Íslendingar séu einfaldlega svo klárir að útlendingar hljóti að gera eins og þeir segja...

Með Lissabonsamningi er nú enn stefnt að minni áhrifum smáríkjum innan ESB og þeir sem kynnt hafa sér skrifræðisbáknið í Brussel gera sér flestir grein fyrir að áhrif eru bundin við þrýstiaðgerðir í embættismannakerfinu. Slíkum aðgerðum gætum við Íslendingar þegar beitt í gegnum EES samninginn en til þess þarf að kosta til heilum her skrifstofumanna suður þar. Nú þegar runnið er af þjóðinni gera sér flestir grein fyrir að fjármunum skattgreiðenda er betur varið til annarra og þarfari verkefna. 

Athugasemdir

[Bjarni Kjartansson, 24.2.2009 kl. 12:56]

Þú varst helv góður en eins og hér kemur fram, skil ég ekki hve mikil trú manna er.

Ég vil nefna svona menn eins og skagamanninn --ofsatrúar menn vegna þess, að þeir VIRKILEGA trúa því, að við fáum einhverju ráðið í þeim efnum sem hin löndin eiga hagsmuni í.

Ég sé í anda Brown lúffa fyrir okkur nú, eftir að hann hefur farið með okkur að vild líkt og geðlaus þý.

Miðbæjaríhaldið

þakkar athygliverðar umræður í morgun.

[Magnús Þór Hafsteinsson (IP-tala skráð) 24.2.2009 kl. 13:03]

Bjarni, þú stóðst þig mjög vel gegn Framsóknarmanninum frá Akranesi. Saltaðir hann snyrtilega og lagðir til legs.

[Hjalti Tómasson, 24.2.2009 kl. 13:11]

Það verður sífellt erfiðara og erfiðara að trúa á ESB.

Sambandið virðist ófært um að ná samkomulagi innan sinna raða um aðgerðir gegn kreppunni og það er nokkuð ljóst að ef þær aðgerðir líta dagsins ljós þá munu þær ekki taka mið af þörfum smæstu ríkjanna.

Ég hef lengi haft þá trú að halla sér að ESB væri okkur hollast, svona eins og að eiga stóra bróður sem passar upp á mann. Nú er að koma í ljós að þessi stóri bróðir er með annarlegar kenndir og því öryggið ekki eins mikið og maður hélt.

Ég vil fyrir minn hatt ekki útiloka aðild en þar sem ég er ekki bókstafstrúar í þessum efnum þá tel ég að við eigum að skoða fleiri kosti.

[Gunnlaugur B Ólafsson, 24.2.2009 kl. 17:19]

Valið er annarsvegar um að standa einir og áhrifalitlir innan Evrópu, láta renna vel af sér og treysta á ál, þorsk og jafnvel hvalveiðar. Geri ráð fyrir að þú viljir segja upp EES samningnum.

Hinsvegar er að taka þátt, vera virk í umræðu og stefnumótun. Sækja fram frekar en loka sig af. Norðurlöndin ráðgera nú mun víðtækara samflot inn í stefnumótunarvinnu ESB og þá eru þau sameiginlega orðin álíka gildandi og stærri ríkin.

Jafnframt er það rétt hjá Styrmi Gunnarssyni að t.d. Þýskaland hefur ætíð hlustað eftir viðhorfum Norðurlandaþjóða. Fulltrúar ESB hafa einnig sagt að reynsla okkar af fiskveiðum gæti gert okkur að forystuþjóð á því sviði innan ESB.

Þannig er oft hægt að hafa áhrif sem að eru ekki í réttu hlutfalli við höfðatölu. Framsóknarmenn núverandi og fyrrverandi skilja þá speki. Finnland er til dæmis mun áhrifameira innan ESB heldur en nemur mannfjölda.

Þeir einsettu sér að sækja fram og hafa áhrif. Í stað þess að ætla að hafa áhrif á alla málaflokka einbeittu þeir sér að fáum flokkum sem skiptu þá mestu máli. Við gætum einbeitt okkur að virkni í sjávarútvegsmálum og fylgt Norðurlöndum í stefnumótun um annað.

                 Lífið er yndislegt, dans á rauðum rósum

[Friðrik Björgvinsson, 24.2.2009 kl. 18:26]

Nú er umræðan um ESB á réttum stað því það eru trúarbrögð sem hafa verið mistúlkuð og sveigð til að fara sem glys í huga landans, það er ekki lausn að fara í viðræður það er hluti af framtíðinni og ef við ætlum að komast inní framtíðina þurfum við að leysa nútíðina af hólmi með raunverulegum aðgerðum, ekki huglægum eða trúarlegu orðagjálfri.

Til að leysa þann vanda sem við erum komin í er fáránlegt að ræða hvað við ætlum að gera þegar við erum búin að leysa vandmálið, við þurfum að leysa það og sem allra fyrst, og því miður erum við að falla á tíma með þær aðgerðir sem var hægt að grípa til, vegna hagsmuna sem var verið að verja.

Mín skoðun er sú að við þurfum að lækka skuldastöðu landsmanna, hvernig það verður gert er ekki aðalmálið, það þarf að ákveða það, og þá fyrst verður möguleiki fyrir hin almenna þjóðfélagsþegn að sjá fram úr sínum erfiðleikum. Þangað til verður ekki hægt að tala um framtíðina, því það er ekki hægt að bjóða uppá það að til að komast inní framtíðina þurfi þjóðin að greiða þessa vitleysu og þvælu sem liggur fyrir að þarf að greiða úr, það kemur enginn annar og leysir þetta fyrir okkur við þurfum að gera það sjálfir og ættum að vera löngu búnir að framkvæma það.

Þjóðin er búin að bíða eftir að ákvarðanir séu teknar í rúma 4 mánuði, það gefur okkur þær viðmiðanir að við þurfum að bíða í nokkra tugi ára eftir langtímaskoðunum ef þetta eru skyndiákvörðun, þá væri möguleiki að ræða ESB í kringum 2050 það eru þó ekki nema 40 ár þangað til, en kannski ekki til mikils að ætlast að ákvörðun liggi fyrir þann tíma.

[Atli Hermannsson., 24.2.2009 kl. 19:01]

Bjarni. Ég heyrði ekki viðtalið; en tel bara af framansögðu að þú hafir unnið þessa ræðukeppni. Ég er bara þannig gerður að hvorki þínar skoðanir né einhverra annarra sem telja sig þurfa að hafa vit fyrir þjóðinni eigi að hafa eitthvað merkilega mikið vægi í ESB umræðunni. Þá fer endalaust þvaður um hvað hugsanlega gæti komið, eða ekki komið, út úr aðildarviðræðum við ESB að verða svolítið þreytandi. Það vil ég að endi sem fyrst.

Ég vil einfaldlega að það verði farið í aðildarviðræður, markmiðin skilgreind og útkoman lögð fyrir þjóðina. Að meirihluti þjóðarinnar fái að ráða því hvernig málum hennar verið fyrir komið í framtíðinni. Að málið verið afgreitt á lýðræðislegan hátt í eitt skipti fyrir öll í stað þess að þvælast fyrir í pólitískri umræðu um ókomin ár.

Sjálfur er ég hallur undir aðild, en veit þó ekki fyrir víst hvoru megin hryggjar mitt atkvæði lendir - útkoman út viðræðunum á að leiða það í ljós.  

Varðandi það hversu fáa fulltrúa við fáum á Evrópuþinginu og í ráðherraráðinu ræðst eðilega af því hversu fámennur mörlandinn er. Því ættum við annars að fá fleiri fulltrúa en okkur ber - á kostnað annarra.

Jafnræði er rauðiþráðurinn í regluverki ESB sem margir íslenskir pólitíkusar eiga eðlilega erfitt með að skilja og láta ekki bjóða sér.  

[Helga Ágústsdóttir (IP-tala skráð) 24.2.2009 kl. 19:39]

Trúarhitann tel mig skorta enn

trúi hvurrg' á konur eða menn

sem nú vilja selja vora þjóð

samt þó  teljist Evrópa mjög góð.

Eg vil heldur íslenskt samfélag

eg vil fremur bændafél-le-lag

eg vil helst að áfram stöndum keik

utan stórþjóðanna grimmdarleik.

Má ég biðj' að Mór' og Skottur nú

að með oss standa,  ætterninu trú

hjálpi oss að halda hérna vörð

heims gegn skemmdarvörgum hér á jörð.

Kvæðið er nú komið þrotum að

kann því ekki finna nokkurn stað

utan þennan - upprifnu á blogg

elsku vinir - brýnið Íslands gogg.

Þannig fram farið í kristilegum kærleika

að setir mínu í Hvívetna

Helga Ág.

P. S. ... og hananú!

[helga Ágústsdóttir (IP-tala skráð) 24.2.2009 kl. 19:44]

Fyrirgefðu mér tilskrifelsið Bjarni ,kæri málvinur, en þetta fylgir skorti á fínhreyfifærninni.; bara dettur sisona útum "puttana"

hihi og hehe

Helga Ág.

[Friðrik Jónsson (IP-tala skráð) 24.2.2009 kl. 22:47]

Sæll Bjarni

Þakka þér bæði spjallið fyrir útsendingu og gott debat í hljóðveri.

Verðum að endurtaka leikin fljótlega.

Kveðja

Skaga-Friðrik