Hvað má syngja!

Jafnvel söngur verður umdeildur á þeim hitatímum sem nú ríkja. Nú hefur Davíð skrifað snjalla Staksteina í Morgunblaðinu þar sem hann gagnrýnir verkalýðsforystu, ráðherra og forseta Íslands fyrir að syngja Internationalinn á BSRB þingi. Um margt réttmæt gagnrýni því meðan voðaverk kommúnismans blasa við okkur í fréttum og sögubókum eru margir á vinstri kantinum sem hampa því að vera hallir undir harðstjóra eins og Castro og Maó heitinn.

Hinu má ekki gleyma að í umræddum söng er boðuð barátta fyrir bættum kjörum en ekki harðstjórn og með sömu rökum ætti enginn að fara með orð úr heilagri ritningu því hún var um aldir notuð af harðstjórum og rannsóknardómurum sem tunguskáru menn og brenndu þá lifandi. Er jafnvel enn í löndum eins og Uganda. Versnar Biblían við það?

Í raun og veru er pistill Davíðs bara snjallt innlegg og þörf ádrepa á menn að geri upp við hinn myrka kommúnisma en við skulum ekki taka þessu svo alvarlega að við hættum að syngja Nallann. Til þess er boðskapur hans alltof fallegur.

Athugasemdir

[Haraldur Haraldsson, 23.10.2009 kl. 17:59]

Já sammála þessu Einnig að Davíð má gera að þessu smá grín!!! en þeir ættu blessaðir verkalýðsforingjarnirað fara eftir textanum á það vantar mikið,þessi samtök eru að ganga  sér alveg til húðar því miður/Kveðja Halli gamli

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 23.10.2009 kl. 18:34]

Ja, eg las nú þennan pistil og verð að viðurkenna að eg ætlaði aldrei að fatta hvert höfundur væri að fara. 

Eg bara:  Ha ?  Bíddu hvað er málið eiginlega o.s.frv.

Eg er ekki alveg viss um ennþá hvernig eigi að skilja.  Jú einna helst að ísl. ráðamenn hafi skandalíserað en eg veit ekki alveg hvernig.  Kannski með því að syngja illa.

Þessi söngur hefur svo breiða skírskotun.  Hét að allir vissu það.  Að vísu áberandi með sumt í mogga uppá síðkastið hve perspektífið er óskaplega þröngt á mál.  Soldið eftirtektar og umhugsunarvert.

Sem dæmi sungu mótmælendur á torgi hins himneska friðar nallann í mótmælunum á undan árás stjórnvalda.  Bara sem dæmi.

"Skyndilega varð miðborg Peking ljóslaus. Námsmennirnir á torginu ákváðu að fara hvergi og hófu að syngja "Internationalinn", baráttusöng kommúnismans. Skömmu síðar þustu hermenn vopnaðir hríðskotabyssum út úr Alþýðuhöllinni miklu við Torg hins himneska friðar. Umleið birtust brynvarðir liðsflutninga bílar á torginu. Segja sjónarvottar að fjöldi manns hafi látist og særst er vagnarnir óku yfir tjöld námsmanna sem þeir höfðu komið þar upp."  (MBL)

[Ragnhildur Kolka, 23.10.2009 kl. 19:00]

Það verður ekki séð af myndinni að frændi minn Ögmundur taki lagið með félögunum. Sem fyrrverandi forystumaður BSRB var hann þó sá eini sem hafði réttmæta ástæðu til þess.

[Sigurður Þorsteinsson, 23.10.2009 kl. 21:30]

Hver tími á sína baráttu. Verkalýðshreyfingin á fyrri hluta síðustu aldar gat sungið Nallann af heilindum. Síðan er runnið mikið vatn til sjávar, og þessi uppákoma var hjákátleg. Ég tek undir með Ragnhildi Kolka að menn eins og Ögmundur hefði vel getað tekið undir Nallan án þess að virka afkárálegur, en þegar Árni Páll og Össur eru í forgrunni vantar bara á þá rauða trúðsnefið.

[Kalli Sveinss (IP-tala skráð) 23.10.2009 kl. 22:05]

Félagi Bjarni !

 "Fram þjáðir menn í þúsund löndum,

 sem þekkið skortsins glímutök" !

 Ljósmyndin í Mbl.,minnti á myndir af frelsis-samkomum Hvítasunnumanna !

 Össur og Árni"frændi" hafa sem betur fer aldrei þekkt " skortsins glímutök".

 Hversvegna ?

 Jú, vegna 80 ára baráttu frjálslyndra stjórnmálaafla, sem haft hafa þá stefnu að setja " einstaklinginn í öndvegi" - barist fyrir frelsi einstaklingsins - með ábyrgð - undir kjörorðinu " stétt með stétt" !

 Eða sem Rómverjar sögðu.: " Manus manum lavat" - þ.e. " Styðjum hver annan" ! 

[Sigurgeir Jónsson, 24.10.2009 kl. 13:03]

Á tímum Stalíns sungu menn nallann fyrir framan dauðasveitir Stalíns honum til dýrðar, meðan verið var að taka þá af lífi.Söngur þeirra félaga Össurar og Árna Páls er ekkert annað en lýðskrum.

[Andrés Magnússon, 24.10.2009 kl. 16:17]

Kæri Bjarni, það er rétt að Nallinn boðar fallega framtíð en ekki harðstjórn. Eða hvað? Það má auðvitað lesa línurnar „Nú bárur frelsis brotna á ströndum, boða kúgun ragnarök“ á annan hátt, sem meiri forspá felst í. Sérstaklega ef menn setja kommu á eftir kúgun!

En mundu það, að helsta framlag Marx til stjórnmálaheimspekinnar var einmitt það að menn skyldu ekki meta stefnu eftir framsettum markmiðum hennar, heldur árangrinum. (Jesús hafði raunar orðar það betur og knappar: Af ávöxtunum skulið þér þekkja þá.) Því gildir einu hvaða merkingu menn leggja í Internasjónalinn, afleiðingar hugmyndanna, sem þar er lýst, eru öllum kunnar.

Ég geri ráð fyrir því að í götusöngvum nazista megi einnig finna ýmis fögur fyrirheit, en þá kyrjar enginn óvitlaus.

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 24.10.2009 kl. 16:21]

Nú er pistillinn óundirritaður og sem slíkur býst ég við,  að engin hér getur vitað fyrir víst hver skrifaði hann.  Hann er aturámóti hreint bráðskemmtilegur hvers sem er höfundurinn og ekki síður dagsannur.  Þessi uppþot sem fylgja ef Dabbi vondi segir eitthvað opinberlega eða er grunaður um slíkan glæp, er satt að segja enn skemmtilegri en nokkuð sem frá honum hefur komið.   Davíðsheilkennið sem aðrir fjölmiðlar og ótrúlega magir stjórnmálamenn og þeirra aftaníossar, hlýtur að teljast vera sjúkdómur á lokastigi.  Ég skemmti mér konunglega og hann örugglega líka, að sjá hræðsluna í þjóðfélaginu að hann segi eitthvað sem hentar ekki alltof mörgum, af ástæðum sem er fylgifiskur spillingar, sem á að reyna að grafa með enduritun sögunnar, og sér í lagi af Samfylkingarriturum.  Hann er alltof stór hluti sögunnar til að rödd hans megi þagga.  Því meira sem vondi kallinn talar því betra.

[Finnur Bárðarson, 24.10.2009 kl. 17:09]

Þýski þjóðsöngurinn er fallegur en var óhugnanlegur á sínum tíma. En lagið stendur fyrir sínu.

[Jón Örn Arnarson, 24.10.2009 kl. 18:34]

Samfélagið hefur löngum verið svo að þú átt að syngja sama söng og "flokkurinn" eða "samfélagið" krefst.

Skemmtilegt dæmi um það er smá saga frá Hjálpræðissamkomu á fyrrihluta síðari aldar.

En kafteinn Harald var stjórnsamur og lét allt ganga sinn gang - eitt sinn var einhver sem ekki fór eftir settum reglum - þá sagði Harald:

     Hold kjeft og sing med - nu skal vi singa salm numer fire i nye salmabokaranum!

Þessi setning þykir mér samnefnari fyrir íslenskt samfélag sem leifir ekki sjálfstæða hugsun. Sú hugsun er því miður enn of ríkjandi - hjá ölum flokkum og samfélaginu í heild.