ðe big red bastard - im memorian -

Lengi og raunar mjög lengi getur vont versnað. Fyrir ári síðan fóru nokkrir sparisjóðir vestanhafs á hausinn og í framhaldi af því var lokað fyrir nokkra glæpabanka á Íslandi sem enginn þurfti að býsnast yfir. 

Nú réttu ári eftir þennan atburð verða enn verri tíðindi og alvarlegri því Stóri Rauður er dauðvona. Eftir mat sérfræðinga er það samdóma álit að þessi trausta og hrausta skepna sé nú komin með þau innanmein að enginn mannlegur máttur fái þar rönd við reist.

Stóri Rauður sem er hálfþrítugur að aldri hefur marga fjöruna lapið, ausuna étið, brekkuna dregið og fjallveginn að velli lagt á langri og viðburðaríkri ævi, hýst jafnt höfðingja sem portkonur, verið vettvangur heimspekilegra samræðna og drykkjutúra og yfirleitt átt ævi bæði mikla og stóra.

Hann var skapmikill, dyntóttur eins og títt er um kana, dekurrófa hin mesta og ekki nema í meðallagi félagslyndur. En vinur vina sinna og gat komið á óvart með óvæntum rykkjum. Í yfirferð var hann sem sambland af þýskri herfreigátu eða norðlenskri prestmaðdömu. Riðaði á malbiki en gat verið allra fastastur fyrir í vondu og festist aldrei svo séð væri. 

Við Rauður minn vorum lengi jafnaldrar. Kom þar mest til að fram eftir vist sinni hér á Sólbakka sýndi Rauður þann sprækleik að ætla mætti að hann yrði á dögum lengur en yngstu menn sem þá lifðu og mátti á stundum ætla að skepna þessi hefði mannsvit. Síðustu tvö ár hafa aftur á móti verið kvellisöm með drunti og oftlega að hlutar lágu eftir í hlaði þá farið var af bæ og höfðu þá oxast af undirvagni ofan í malarhlaðið.

Rauður var mikil áhugaskepna um landgræðslu og vann ötullega að landbótum. Hann stóð lengstum á gróðurleysu en hafði farið langt með að rækta upp þann skika á langri ævi svo þar má nú heita beit fyrir hálft geitfé dagpart og mest gómsætur arfi.

Stóri Rauður verður haugsettur á Sólbakka. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.

Athugasemdir

[Axel Þór Kolbeinsson, 14.9.2009 kl. 17:01]

Samúðarkveðjur frá okkur feðgunum.

[Ásdís Sigurðardóttir, 14.9.2009 kl. 17:06]

Samúð úr vesturbænum.

[Jón Valur Jensson, 14.9.2009 kl. 17:21]

Já, ég veit þú ert bara hálfþrítugur, Bjarni minn.

Vonandi við betri heilsu en hann jafnaldri þinn.

[edda (IP-tala skráð) 14.9.2009 kl. 17:37]

Þetta er ein skemmtilegasta minningargrein sem ég hef lesið, Bjarni minn, en ég vottta þér að sjálfsögðu mína dýpstu samúð. Vona að þú jafnir þig hægt en örugglega. Minningin lifir. Knús, Edda.

[Ragnhildur Kolka, 14.9.2009 kl. 17:56]

Eitt augnablik hélt ég að þú værir að minnast fyrrum foringja þíns, sem einnig lagðist í landgræðslu og náttúruvernd á eftir árum.

[Sóldís Fjóla Karlsdóttir, 14.9.2009 kl. 18:04]

Það er virkileg ástæða til að samhryggjast þér .... og er þettaein besta minningargrein sem ég hef lesið.

Minningin lifir.

[Jón Magnússon, 14.9.2009 kl. 18:05]

Ég segi eins og Ragnhildur. Fyrrum foringi Framsóknarflokksins var kallaður Big Red ef ég man rétt þegar hann keppti í fjölbragðaglímu vestra.

[Bjarni Kjartansson, 14.9.2009 kl. 20:35]

Megi þessi merki samferðaaðili þinn lengi njóta hvíldar.

 Ekki er af Ryð-veikinni að spyrja, hef misst vænann Rússajeppa í slíkt.

Heigður er Húsafells í túni var sagt um fráann gæðing.

Samúð er öll með þér, úr 101 Miðbæ

[Árni Gunnarsson, 14.9.2009 kl. 22:01]

Er ekki til eitthvert tryppi undan þessum rauða?

[, 14.9.2009 kl. 22:27]

Samúðarkveðjur - erfitt að kveðja vini sína.

[Steingrímur Helgason, 14.9.2009 kl. 22:57]

Úff, nú fer ég út á hlað & klappa gamla rauða Fordinum mínum, hann er að nálgazt eilífðina líka.

[Friðrik Björgvinsson, 14.9.2009 kl. 23:10]

Ég átti einn svona traustann en hann var Rússneskur, en hann var ekki stöðutákn hann var bara vinalegur og traustur..

Ég gat ekki annað en pikkað smá í tilefni dagsins

http://friggi.blog.is/blog/friggi/

[Sigurður Grímsson (IP-tala skráð) 15.9.2009 kl. 08:14]

Það er löngu ljóst að þú gefst alltaf upp við minnsta mótbyr. Að jarða þennan vin þinn yrði það næstvitlausasta sem þú hefur gert á þinni opinberu ævi. Það eru allir varahlutir til í þennan gæðing og boddýhlutir eru framleiddir á Íslandi. Nú er bara að finna ungan mann, samt helst yfir sjötugu, sem kann að fara með gömlu gerðina af logsuðutækjum og nennir að dunda við þann rauða. Í þínum heimabæ eru menn sem eru öðrum fremri í undirvagnasmíði og viðhaldi þessa stofns. Ekki láta þér detta í hug að annar komi stað þessa gæðings – ég hef verið í þessum sporum og hélt að nýrra, dýrara og flottara væri betra (enda Sjálfstæðismaður) en það reyndist hin mesta vitleysa. Hott hott – drífa sig svo !!

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 15.9.2009 kl. 09:03]

Frábær grein og einnig athugasemdir , margar. Ég vil taka undir allt með honum Sigurði Grímssyni, ef ekki er til tryppi undan skepnunni, eins og hann Árni kom hér inná, er ekki um annað að ræða en að finna laghentan "ungan" Selfyssing, nóg er til af þeim, og lengja líf Rauðs...

[Haraldur Haraldsson, 15.9.2009 kl. 10:42]

Mögnuð gein Bjarni eins og þérr einum er lagið,er ekki búin að jafna mig ebnþá/en kveðja frá Akureyri Halli gamli P/S þetta varðu koperað' og geymt/sami