Auðvitað eiga þeir að borga

Auðvitað á að láta útrásarvíkingana borga, borga til baka allt sem hægt er að ná af þeim með lögum. Allt annað er svo yfirgengileg vitleysa að engu tali tekur.

Bendi í þessu sambandi á mjög góða samantekt Andrésar Magnússonar læknis sem var í Silfrinu í gær, sjá hér, http://eyjan.is/silfuregils/2009/02/01/sjo-obrigdul-rad-til-thess-ad-afstyra-kreppu-a-islandi/

Ég ætla að vona að þetta hafi verið einhver misskilningur sem leiðréttist ekki seinna en í dag að Framsókn og Samfylking séu á móti því að hreyfa við útrásarvíkingunum af þvi að það gæti kannski gengið gegn stjórnarskrárvörðum réttindum þessara góðu manna. VG er ekki saklaust ef þeir ætla að sitja þá vakt að brennuvargarnir kaupi rústirnar á brunaútsölu...

Góður ásetningur og mikilvæg skref

Ný ríkisstjórn fer af stað með góðum ásetningi og þjóðin bindur öll miklar vonir við að nú fylgi orðum efndir. Á það var vantaði mikið í tíð þeirrar sem er að fara.

Eitt af því fáa sem sneri að heimilum landsins í tíð fyrri stjórnar var að milda hverskyns innheimtuaðgerðir og aðfarir að heimilum landsins. Í raun og veru voru engar tilraunir til efnda í þeim efnum og fógetar störfuðu alveg eftir sömu reglum þó sumir væru svo klaufskir að setja málin í uppnám með því að kjafta í blöðin.

Jóhanna lofar okkur lögum um greiðsluaðlögum og gjaldþrot strax í vikunni og það er vel. Það er auðvitað nöturlegt að vægð gagnvart skuldugu fólki sé helsta réttlætismálið. En það er svo þegar útrásarvíkingarnir hafa sviðið eigur af fólki og gengisþróun hækkað allar skuldir.

Þetta er mikilvægt skref og ég ætla að gefa því alla tiltrú að loforð Jóhönnu standi!

Hver verður stefna nýju stjórnarinnar í ESB málum

Heimssýn, hreyfing sjálfstæðissinna í Evrópumálum, efnir til opins fundar nk. sunnudag kl 14:00 á Kaffi Rót í Hafnarstræti 17, 101 Reykjavík þar sem umræðuefnið verður hvað ný ríkisstjórn kunni að aðhafast í Evrópumálunum.

Framsögur flytja Brynja Björg Halldórsdóttir, formaður ungra vinstri grænna á Höfuðborgarsvæðinu, og Anna Pála Sverrisdóttir, formaður Ungra jafnaðarmanna.

Þátttaka framsögumanna getur að vísu litast af stórviðburðum dagsins en við megum búast við líflegum umræðum og spennandi því lítið er vitað um stefnu stjórnarinnar yfirleitt í einstökum málum. Eða hvað átti nýr forsætisráðherra við þegar hún sagði fyrir nokkrum dögum að hægt væri að fara lengra í ESB málum með VG heldur en Sjálfstæðisflokki!

Stjórnmálanna vegna

Ég ætla að vona að það hafi verið deilt um málefni í dag. Það hefur ennþá ekkert komið fram hvað það var sem tafði stjórnarmyndun í tvo daga en stjórnmálanna vegna ætla ég að vona að þann tíma hafi ekki bara verið togast á um keisarans skegg.

Það verður varla hægt að leyna okkur því eftir morgundaginn. Best að segja sem minnst í bili og ég óska nýrri ríkisstjórn velfarnaðar. Ekki veitir af. Langar svo að benda á ágæta grein Kristins H. Gunnarssonar um stjórnkerfið, http://www.kristinn.is/frettirpage.asp?ID=1265

Og að lokum. Klukkan tvö á morgun höldum við í Heimssýn reglubundinn sunnudagsfund. Að þessu sinni er umfjöllunarefnið ESB málin og nýja ríkisstjórnin og við fáum fulltrúa beggja stjórnarflokkanna til að mæta. Framsögu hafa tveir glæstir ungliðar, Anna Pála Sverrisdóttir frá Samfylkingu og Bryndís Halldórsdóttir frá Vinstri grænum. Fundurinn er á Kaffi Rót sem er mikið vinalegur staður í Hafnarstrætinu í Reykavík. Allir velkomnir.

Það sem fyndið á að vera...

Það er mikilvægt að það sem fyndið á að vera - að það sé þá fyndið, segir í spakmæli úr óþekktir sveit og rifjast upp nú þegar...

Geir upplýsir samflokksmenn sína um að krötunum sé illa við Davíð! Fyndið!

Og Geir telur burtför Björgvins úr embætti forkastanlega og ekki til að hrópa húrra yfir því það eru bara nokkrir dagar síðan hann hrópaði sjálfur húrra fyrir sama ráðherra og taldi hann hafa verið svaka flottann að segja af sér - en þá taldi Geir líka að stjórnin myndi lifa. Fyndið!

Þegar Steingrímur og heilög Jóhanna rembast við að þræta fyrir að allt sé í steik og þræta líka fyrir að þau séu öskureið út í Framsókn. Fyndið!

Þegar Sigmundur Davíð leitar með lúsakambi að skilyrðum til að koma sér undan því að verja ríkisstjórnina sem hann var búinn að lofa að verja og heldur að það sé hægt að reikna klúður heillar ríkisstjórnar fyrirfram. Fyndið!

Þegar ríkissjónvarpið fer alla leið norður á Akureyri til að grafa þar upp inngróinn framsóknarmann sem reynir að setja fyrirslátt Framsóknarflokksins í samhengi og titlar sig stjórnmálafræðing. Fyndið!

Þegar það stefnir í að þingmenn og menn sem ekki eru á þingi taki 90 daga í að mynda ríkisstjórn sem á að sitja í 10 daga - eða öfugt en það munar litlu! Fyndið!

Gallinn við allan þennan farsa er að enginn af leikendum hans var ráðinn til að vera fyndinn. Leikendur voru ráðnir í mjög erfitt verkefni sem þarf að vinna hratt og fumlaust. Þegar þessu verkefni er breytt í farsa verður í raun og veru til harmleikur!

Byrjar ekki vel...

Ég er í heildina ánægður með að fá nýja ríkisstjórn enda getur ráðaleysið ekki orðið verra en var. En samt er ég ekki frekar en margur ánægður með:

- að Ingibjörg Sólrún skuli hafa beitt sér gegn vaxtalækkun Seðlabankans! Vonandi er það bara íhaldsskrök á AMX.

- að nýja ríkisstjórnin skuli ætla að fella hvalveiðiheimildir Einars Guðfinnssonar úr gildi. Það er út í hött og beinlínis skammarlegt að láta Jón Ásgeir og hans líka ráða ferðinni þar. Við þurfum að nýta hvalastofninn.

- að það sé talið aðalatriði hver stjórnar Seðlabanka Íslands - ekki að mér finnist ekki að þar megi skipta út en það er ekki aðalatriði og lyktar af lýðskrumi þegar því er hampað sem einhverju sem máli skiptir.

- að Jóhanna segist komast lengra í átt að ESB með VG og Framsókn heldur en Sjálfstæðisflokki!

- að Framsókn sem hét stuðningi sínum skuli nú setja fram afarkosti. Þó að ég sé ágætlega sáttur við hugmyndir um stjórnlagaþing þá er ekki gott á neyðartímum sem nú ríkja ef þetta atriði er sett fram til að framlengja stjórnarkreppu. Það er ljótur leikur.

En allt eru þetta "ef" atriði og óljósar fregnir í dag og vonandi verður allt á beinu brautinni strax um helgina. Við þurfum starfhæfa ríkisstjórn og við þurfum hana fljótt.

Guðdómlega leiðinlegar bækur

Meira bókablogg og nú ætla ég að venja mig af þessu lofi um bækur. Það kemur ekki til af lyganáttúru sölumannsins og ekki heldur þrælsótta gagnvart höfundum og forleggjurum. Heldur hinu að ég hendi gjarnan frá mér vondum bókum og nenni ekki að skrifa um þær og það eru margar sem ég hendi. Í nýlegri ævisögu var sagt frá 19. aldar bónda sem hafði svo lítil tún að hann varð að slá á engjum. Þá hætti ég að lesa. Heimskulæti af þessu tagi eiga heima í sjónvarpi, ekki bókum.

Samt er ákveðin tegund af vondum bókum sem ég les, - það eru þessar skrýtnu, helst mikið skrýtnar og þá því leiðinlegra því betra. Í þessum flokki eru bæklingarnir sem Megas syngur um í kvæði sínu um Birkiland;

Við seldum litla bæklinga
                  en salan hún var treg...

Ég veit ekkert hvernig salan hefur gengið á bæklingi fjögurra bænda á Skeiðunum en hann er í dag fágæti þrátt fyrir að vera bæði leiðinlegur og torskilinn. Íslenskan á honum er góð eins og á öllu af Skeiðunum og ritið kitlandi naív.

Þetta er semsagt bæklingur frá 1951 sem stílaður er af Hinriki heitnum í Útverkum á Skeiðum og er angi af verstu innansveitarkróniku sem nokkur hreppur hefur staðið frammi fyrir. Verkið að gera úr því skemmtilega bók bíður sagnameistara komandi daga en þessi pési heitir: "Afréttar-málið sem orsakaði mestu kjörsókn á Íslandi."

Bæklingur þessi er ekkert einsdæmi. Á þessum tímum og lengi fyrr var það algeng leið til að útkljá deilumál í þröngum hópi að gefa út um þau hlutdrægar og langlokulegar lýsingar á prenti. Það er annar hér í fornbókabúðinni hjá mér ekki síður skrautlegur samsetningur sem heitir Rangindi og rjettarfar eftir Gísla Jónsson og greinir frá hvunndagslegu þrasi alþýðumanna á Nesjum í Grafningi á árum fyrri heimsstyrjaldarinnar. Aö vísu aðeins fyrri hluti í langri ferðasögu en mér sýnist að sá síðari hafi aldrei komið út.

Þriðja smáritið sem hér leynist er Orrustan á Bolavöllum eftir Pétur Jakobsson fasteignasala í Reykjavík (f. 1886). Ritið er áritað Sigurgrími Jónssyni í Holti. Nafnið vekur forvitni þar sem hér er vísað til orrustu á þeim stað þar sem forn hindurvitni segja að næst verði barist á Íslandi en vellir þessir eru einmitt neðan við Hellisheiðarvirkjun. Ef einhver lesandi veit til hvaða atburða höfundur er hér að vísa væri gaman að fá um það fróðleik en mér sýnist þetta skemmtiríma af raunverulegu ati, jafnvel pólitík eða þá einhverjum kunningjaslagsmálum.

Er Sjálfstæðisflokki treystandi fyrir sjálfstæði landsins?

Við kosningar fyrir tæpum tveimur árum gengu kjósendur Sjálfstæðisflokks að kjörborði í þeirri sannfæringu að þingmannsefni flokksins væru nærri því öll andsnúin inngöngu Íslands í ESB. Strax ári síðar voru komnar talsverðar skellur í þessa mynd.

Þegar hæst lét í ESB sinnum benti formaður flokksins á að ef ESB andstæðingar yrðu óánægðir með viðsnúning flokksins gætu þeir snúið sér til Vinstri grænna!

Sjá nánar í grein á AMX sem birtist þar í morgun.

Af pólitísku dánardægri okkar Gústa!

Ágúst Ólafur er hættur í pólitík en útilokar ekki endurkomu enda maðurinn ungur. Ágústi kynntist ég vel á mínum stutta þingtíma. Við sátum meðal annars vetrarlangt vikulega í spjallþætti á Bylgjunni saman og vorum guðdómlega ósammála um næstum alla hluti. En varð vel til vina og ég tel að kratarnir hafi þar tapað einum sinna betri manna fyrir borð og geta mest sjálfum sér um kennt. Ágúst er eins og hann á ætt til vænn maður og greindur.

Sjálfur stend ég alsæll með svuntuna í bókakaffinu flesta dagana og er stundum spurður hvort ég sé bara hættur í pólitík. Allt búið! Get svarað eins og veðurfræðingurinn vinsæli forðum að allar fregnir af pólitísku andláti mínu eru stórlega ýktar. Þessa dagana bíð ég átekta og hlusta á allskonar tilboð og hugmyndir manna en tel rétt að gera allt hægt. Það er vitaskuld ekkert útilokað að ég verði bara bóksali og kaffidama á næsta kjörtímabili en það er heldur ekki slæmt hlutskipti. Og mikil pólitík í kaffihúsinu dag hvern.

Þessutan er ég í hálfu starfi hjá Heimssýn sem gætir að því að Ísland lendi ekki í Evrópusambandinu og hefi hvergi séð árangur verka minna í stjórnmálum jafn glögglega. Nú er orðinn mikill viðsnúningur í afstöðu manna í þeim efnum og það er mest að þakka mikilli umræðu um ESB mál. Þar er svo sannarlega gaman að hafa lagt hönd á plóginn og verður áfram.

Mestur sagnamaður

Og áfram með bókablogg. Er enn að dunda við eina og eina úr jólavertíðinni. Ætlaði eiginlega alls ekki að lesa Dimmar rósir eftir Ólaf Gunnarsson. Þrátt fyrir dálæti mitt á höfundinum fannst mér efnið hálfvegis óspennandi. Fyllerí og vergirni í Reykjavík viðreisnaráranna. Getur slíkt nú orðið spennandi.

Líklega ekki hjá neinum öðrum höfundi okkar núlifandi. Þó Ólafur sé ekki endilega mjög djúpur eða magnaður höfundur á borð við Guðberg eða Guðrúnu Mínervu er hann hvað mestur sagnamaður sem nú heldur á penna. Já, ég held að hann geti jafnvel staðið þar framar meistara Kárasyni án þess að það sé sanngjarnt að fara þar í samjöfnuð svo ólíkra höfunda.

Dimmar rósir er þunglyndisleg saga um taumleysi, ástir, þrár og breiskar manneskjur. Skrifuð af þeirri færni að það er erfitt að leggja hana frá sér. Gildi hennar liggur samt fyrst og fremst í mannlýsingunum sem eru þó eins og nafnið bendir til giska dimmar.

Eftir þessa bók er rétt að hesthúsa einhverju bjartsýnu og uppörvandi. Hjá mér varð fyrir valinu að lesa eina af bókum Ara Arnalds frá fyrri hluta 20. aldar sem var óborganlegur sveitarómantíker sem breytti veruleikanum í Grimmsævintýri og gerði það ágætlega. Eiginlega nauðsynlegur í  melankólíu nútímans.

En sem ég er að pára þetta inn nú í stolnum stundum í búðinni fá þeir Þorvaldur Kristinsson og Einar Kárason bókmenntaverðlaunin íslensku. Þorvald hefi ég reyndar ekki lesið en báðir vafalaust vel að verðlaunum komnir. Til hamingju strákar!