Bloggfærslur mánaðarins, ágúst 2007

Maeldur og snidinn og alveg klumsa!

Hofum att reglulegan slordag her i storborginni a kaffihusum og rolti. I gaer saum vid beinasafn í kjallara Fransiskuklausturs og vafamal hvort Elinu vard meira um tad eda tegar okkur var bodid ad snaeda sporfuglaegg á hladbordi i kinahverfinu hér í borginni. Enginn hefur enn bodid mer naggrisi til ats eins og to er her mikill tjodarrettur en  tad kemur sjalfsagt ad tvi.

(Reyndar vissi enginn almennilega hvurs egg tetta vaeru en tau voru skurnlaus og hardsodin, mjallahvit og frekar god en litid staerri en vinber. Ég spurdi tjon hvernig egg tetta vaeru og hann sagdi ta a spaensku ad rett vaeri ad na i tjon sem kynni ensku en hann sagdi mer ad tetta vaeri egg fugls sem vaeri frekar litill og aetti heima i loftinu. Med latbragdi syndi hann mer svo hvernig fugl tessi aetti til ad hreyfa vaengi sina og eg vissi ta altjent ad eg var ekki ad snaeda slonguegg...)

Her eru klaedskerar a hverju gotuhorni og ad lokum stodst eg ekki matid og let einn teirra hanna a mig dokkgraen jakkafot sem grasleppur ad verdi tilbuin adur en vid leggjum i hann heim a ny. Og kosta innan vid 20 tusund kronur. Mikid aevintyri ad vera tar maeldur i bak og fyr en hefdi aldrei tekist nema med hjalp Elinar sem talar spaenskuna naestum lýtalaust medan eg skil ekki ord. Her er algjor hending ad hitta menn sem geta stautad i ensku.

Tad er reyndar alveg ny lifsreynsla ad sitja klumsa hja mèdan Elín og lókallinn hérna spjalla í leigubílum og á gotuhornum. Holl reynsla fyrir kjaftaska eins og mig og ekkert endilega svo leidinleg. Ég fae her frid til ad vera med sjalfum mer og hugsa framsoknarlegar hugsanir um leid og eg les yfirlit yfir politíska sogu Peru sídustu árin sem tekur flestu fram...


Af betlurum og fiskis'upu 'i L'ima

Daemalaust geta turistar verid vitlaust folk. I morgungongu skildum vid ekkert i tvi hvad litid var opid af budum og sjoppum fyrr en um midjan dag ad vid uppgotvudum ad tad er sunnudagur...

En lifid er okkur gott i Lima og 'i kvold atum vid dyrindis gr'afiskisupu og raekjuspaghetti 'a f'iner'iisstad her i Miraflores i Lima en tad er milla- og turistahverfi. Eftir ad hafa komid tar er eg samt feginn ad vera a hoteli her i alvoruborginni tar sem ollu aegir saman, kaupmonnum, leigubilstjorum og betlurum. Einn teirra sidarnefndu gerdist reyndar nokkud adgangshardur vid mig i kvold tegar eg var ad borga fyrir vatnsflosku og aetladi ser sjalftoku fjar ur skyrtuvasa minum sem honum ekki tokst en skyrtan rifnadi. Drengurinn sem var ekki nema a barnsaldri vard nu half eydilagdur yfir tessu en gaf mer gudsblessan tegar eg gaf honum klink tratt fyrir atvikid.

En tratt fyrir ad madur sjai her fataekt eins og hj'a tessum sem betladi med ungum systkinum sinum virtast flestir naesta sjalfbjarga og hafa tad saemilegt. Her er indianasvipur a flestum og algengt ad hitta fyrir tveggja alna folk sem rett naer manni undir holund og er to fullvaxid. Bilar eru her flestir leigubilar og ekki beint luxusdrossiur en duga til. Engar riksjar hefi eg enn sed og tykir midur.

Holdum liklega til Iquitos a tridjudag en borg su er vid Amason og i engu vegasambandi en tangad er ymist flogid eda siglt, vid munum fljuga enda tekur sigling eftir Amazon marga daga.


Loksins i Lima

Lentum daudtreytt i Lima siddegis i gaer og hofum mest sofid sidan en ferdalagid hefur gengid vel og verid frabaert. Kemur nu sma ferdasaga adur en vid hjonakrilid leggjum ut i gongutur i vetrarsvalanum her i hofudborginni.

Vid forum til Washington teirrar sem kanar kalla Dii sii um midjan dag a midvikudag og tadan keyrdum vid 700 km leid til Skula mags mins i baenum Hundagerdi i Vestur - Virginiu daginn eftir. Hofdum ta gist a hoteli sem kallast Sviitur hofudstadarins einni hlodulengd fra tinghusinu.

Leidin til Skula var long og sannadi enn einu ad heimurinn er fleiri hlodulengdir en nokkurt vit er - en ferdin var vel tess virdi. Tau hjon toku frabaerlega a moti okkur og vid hvildumst tar vel enda ekki vantorf a tvi eftir kvoldmat a fostudegi keyrdum vid til baka til Dii Sii i einum rykk og forum beint um bord i flugvel og flugum inn i hid graena Salvador og tadan eftir stutt stopp afram inn i hid fjollotta Peru.  

Vid buum her i midbaenum, stutt fra torgi tvi sem kennt er vid vopnaburd hersins. Her er taegilegt ad vera og almenningur vinalegur. Fekk mer goda kveldgongu fyrir svefninn i gaer eda ollu heldur milli svefndura og vard litid var vid alla ta solumennsku og agengni sem sumir vilja eigna folki tessu her sudrfra en tad er nu lika svo morgu logid um utlendinga...


Hugsjónaeldar yfir moldum búnaðarmálastjóra

Sú var tíðin að vinstri menn íslenskir skreyttu sig hugsjónum hins ríkisvæna sósíalisma og hægri menn hafa á tyllidögum reynt að punta frjálslyndi og jafnvel frjálshyggju. Allt er þetta þó við heldur holan tón þar sem hvorutveggja orkar hálf illa á allan almenning. Mér varð hugsað til þess yfir moldum Jónasar búnaðarmálastjóra í liðinni viku að það eru einungis hugsjónir manna eins og hans sem lifðu 20. öldina af og þær verða áfram í fullu gildi alla þá 21. GIJFS1U0
Þetta er hin aldagamla hugsjón þess sem trúir með öðru á mátt sinn og megin, land sitt og fólk. Trúin á moldina, firðina, dalina fremur en regluverk úr útlendum eða himpigimpislega frjálshyggjuóra. Vitaskuld hefur flokkur okkar Jónasar búnaðarmálastjóra, gamla Framsóknarfleyið goldið afhroð og getum um sumt sjálfu sér um kennt. Geldur þess líka að á tímum gulls og velsældar gleymast hugsjónir. Framsýnin nær þá illa út fyrir veisluborðið.

Hugsjónir lesnar af bók eða landi
Við ræddum þetta lítillega í síma í vetur, ég og Jónas heitinn og vorum sammála, enda þar sannur hugsjónamaður. Einkanlega ræddum við hvernig Framsóknarflokki hefði daprast að nýta sér sinn gamla hugsjónagrunn á nýjum tíma en í staðin verið eins og leitandi og villuráfandi unglingur að nýjum gildum og nýjum kjósendum.
Það er samt enginn vafi á að hin þjóðlegu gildi og baráttan fyrir landsbyggð og sveitadölum á sér vaxandi fylgi á nýrri öld og sífellt fleiri sem gera sér grein fyrir að verðmæti þjóðarinnar eru fólgin í að viðhalda hér þjóðríki með menningarlegri fjölbreytni hringinn í kringum landið. Það verður hlutverk Framsóknarflokksins á nýrri öld að leiða þessar hugsjónir.
Það eru vitaskuld árin síðan að hægri og vinstri skýjaglópar sátu með Marx og Mill á hnjánum og þóttust lesa úr fræðum þessum hvernig best væri að hefja íslenska þjóð til auðlegðar. Á sama tíma horfðu hugsjónamenn sveitanna ofan í svörðin og viðlegukantana og lásu sínar hugsjónir í landinu sjálfu. Til guðs lukku urðu leiðir Framsóknarmanna iðulega ofaná og skiluðu Íslandi ríkara og fallegra en nokkurn óraði fyrir á morgni 20. aldar. Íslensk velmegun varð ekki til til fyrir þröngsýna trú á erlend dogma.

Framsóknarhugsjónir
En því á þetta við í dag að sagan endurtekur sig. Ennþá reyna brjóstumkennanlegir vinstri menn tveggja flokka að lesa framtíð Íslands út úr bókum erlendra grillufangara eða sem verra er, regluverkssmiða í Brussel. Og á hægri kantinum geltir í frjálshyggjunni af margföldu afli við það sem áður var. Hugsjónir á báðum síðum eru fyrst og fremst í því fólgnar að fylgja erlendri leiðsögn og þröngva upp á aðstæður okkar einhverju sem gæti kannski hafa átt við í útlendu platríki.
Öllum þessum bókarhöfundum er vitaskuld sama um Siglufjörð og Vík og hafa að engu menningararf lítillar smáþjóðar. Pólitískar ákvarðanir eru byggðar á reikniverki þar sem mestu skiptir að meirihluti þjóðarinnar hafi sem mest upp úr á sem allra skemmstum tíma. Stjórnmálamenn sem sjá sannleikann í vísitölum eru allra líklegastir til skammsýni sem mun skila Íslandi fátækara til komandi kynslóða.
Í dag velur sér enginn að setjast að með sitt fólk í Jökulfjörðum því þar er engin sú grundvallar þjónusta sem nútímamaður þarf til lífsviðurværis. Það verður hlutverk Framsóknarflokksins að halda því til haga að komandi kynslóðir geti áfram valið sér að búa á Ströndum eða í Meðallandi og þekki áfram Þingeyinga sem annað og meira en sögulegt hugtak. Til þessarar baráttu þarf raunverulegt hugsjónafólk.

(Birt í Mbl. 8.8.2007)


Ófyrirleitnir bankar og ónóg samkeppni

Fyrir utan hefðbundnar verslunarmannahelgarfréttir og hörmuleg slys stendur upp úr á þessari verslunarmannahelgi svar bankamanna við gagnrýni talsmanns neytenda í þá veru að fit-kostnaður þeirra sé óhóflega hár og auk þess í algeru samráði. Í einum af mörgum fréttatímum ljósvakans heyrði ég þá skýringu hjá ábúðarfullum fulltrúa þeirra að bönkunum hafi hér verið falið refsivald yfir því vonda fólki sem ástundar sjálftöku fjár með framúrkeyrslum sínum. Þessvegna þurfi gjald vegna þessa engan veginn að endurspegla kostnað heldur taki bankarnir hér að sér löggæslu. man_eating_money

Hvenær er þessu sektarfé brotamanna skilað í ríkiskassann sem ætlað er að innheimta sektir vegna afbrota? Svarið er örugglega að það er aldrei gert. Og viðbára bankamannsins sem ég lagði ekki nafn á minni var ennfremur að raunar kostum við delikventarnir með gulu miðana miklu miklu meira því alltaf sé eitthvað sem tapast af útgjöldum sem þessum. Einhverjir gefi út innistæðulausa tékka eða framkvæmi innistæðulausa straujun á plasti án þess að greiða það nokkru sinni til baka!

Er verið að segja okkur að bankarnir græði ekki nógu mikið! Eða þá að það sé ekki þeirra sjálfra að ákveða hverjir fái plast hjá þeim heldur sé þeim úthlutað frjálst til allra óháð því trausti sem bankinn setur á viðkomandi.

Því er ég að minnast á þetta hér að ég óttast að þessi umræða týnist í verslunarmannahelgarvitleysunni og gleymist svo um ókomna tíð. Það er löngu löngu tímabært að neytendur landsins taki á bönkunum fyrir samráð sem er á köflum ekkert betra en samráð olíufélaganna og séu lagafyrirmæli sem styðja það að bankar fari með refsivald gagnvart fátæku fólki í landinu þá er þar vissulega verk að vinna á komandi vetri...

(Myndinni hnuplaði ég á vef hinum ágæta vef Deiglunnar sem mig grunar að hafi hnuplað sömu mynd í útlöndum en hún sýnir vel þá sturlun sem peningagræðgi getur leitt af sér og hendir jafnt íslenska maurapúka sem útlenda...)


Framsóknarhugsjónir í austurvegi

Kom endurnærður úr austurvegi í gærkvöld en þangað flaug ég í fyrradagsmorgun til að vera við unglingalandsmót Ungmennafélags Íslands. Þar fór saman glæsileg aðstaða heimamanna og frábær skipulagning þeirra UMFÍ manna undir forystu Björns Bjarndal. hornaf02

Skemmtilegast var þó að sjá þann hugsjónaeld sem brennur í starfi Ungmennafélaganna og er sá sami og Framsóknarflokkurinn sótti sér neista til á morgni 20. aldar og mun gera enn á nýrri öld.

Fyrir setningu mótsins fórum við Lilja Hrund framsóknarleiðtogi í mat á splunkunýjum og glæsilegum humarstað Ara og Önnu (Lú) Þorsteinsbarna sem rekinn er í einu elsta kaupfélagshúsinu á staðnum. Óborganlega flott hjá þeim systkinum eins og þeirra er von og vísa.

Hélt heim á leið að kvöldi föstudags og gisti Öræfin hjá Evu dóttur minni sem vinnur sem landvörður í Skaftafelli. Nauðsynleg heimsókn enda munum við fegðin nú ekki hittast fyrr en næst á jólum því meðan ég verð í Perú í ágúst heldur hún til klæðskeranáms undir Himalajafjöllum. Heimurinn er svei mér að verða lítill!

Laugardaginn fór í að líta í kaffi hjá nokkrum góðum og gegnum Framsóknarmönnum í Skaftafellssýslum og hafði með mér íslenskættaða puttalinga frá Þýskalandi en faðir annars þeirra er kennari á Hvanneyri en býr í Svartaskógi!

(Myndina hér að ofan tók vinur minn Mats Wibe Lund og fer þar saman einn besti ljósmyndari landsins að mynda eitt fegursta pláss landsins.)


Gangsterar íhaldsins og frestdagar embættismanna!

Ekki mátt vera að því að seta það á bloggið fyrr en núna en eins og fleirum blöskrar mér dónaskapur og gangsteraháttur ungra íhaldsdrengja sem ryðjast nú inn á skattstofur landsins og setja þar upp gestabækur. Er það virkilega orðið svo flokksræðið í þessu landi að súkkulaðidrengir Sjálfstæðisflokksins telji sig eiga opinberar stofnanir og geti ráðskast þar með biðstofur hins almenna borgara. Og hvers hagsmuni eru þessir drengir að verja?

Ekki almennings og ekki láglaunafólks. En kannski sumra þeirra feðra sinna sem eru margmilljónerar á láglaunaútsvari! Við sjáum þess dæmi í öllum þeim listum sem hér eru birtir að alltaf eru einhverjir grósserarnir sem aka um á milljónabílum og búa í höllum en gefa svo upp fyrir skattyfirvöldum að þeir séu með 100 þúsund eða þaðan af lægra í laun. Einn sá ég með 500 krónur (já krónur ekki fimmhundruð þúsund heldur hálfan þúsundkall á mánuði í reiknuð laun sjálfum sér til handa.) Auðvitað er pirrandi fyrir þessa menn að skattskrár skuli liggja frammi og enn verra að blöð skuli birta úr þeim lista en þessi er einmitt tilgangur opins stjórnkerfis þar sem flest á að vera uppi á borðinu. Líka það hversu mikið menn borga til hins opinbera. Ég hef af sömu ástæðu alltaf talið launaleynd vera af hinu verra en birting skattskráa bætir þar aðeins um.

Mikil umræða hefur líka verið í samfélaginu um alla þá sem ekki gera skattframtal og þá sem gera það of seint. Það er reyndar ekki alveg gerður greinarmunur á þessum tveimur hópum en ég er algerlega ósammála þeirri fullyrðingu sléttstrokinna embættismanna að þetta sé stórt vandamál. Ég lít svo á að það sé miklu stærra vandamál þegar stjórnsýslan sjálf gefur sér fresti til að afgreiða mál og stendur svo ekki við þá sömu fresti sem er alsiða og getur verið mjög bagalegt fyrir þá sem þurfa á leyfum og öðrum pappírum stjórnsýslunnar að halda. Þetta þekkja þeir sem glímt hafa við ráðuneyti, skipulagsyfirvöld, lyfjastofnun ofl. ofl. af hinu opinbera.

Það að þegn (já - ég veit Gunnar að ég á að segja borgari en ekki þegn en þegn er fallegra orð og ég er ekki sannfærður um það sé rangt að nota það í lýðræðisríki), semsagt, það að þegn skili skattframtali of seint er enginn héraðsbrestur og getur komið til af mörgu. Sjálfur rek ég lítið fyrirtæki sem hefur oftar en ekki orðið eftir fresti með skil á skýrslum einfaldlega vegna þess að eins litlu er kostað til skrifstofuhalds og mögulegt er. Fyrir vikið hefur það aldrei farið á hausinn sem ku fátítt með fjölmiðlafyrirtæki! Ég get ekki bara bætt við starfsmanni þó svo að stjórnvöldum detti í hug að leggja á mig auknar bókhaldsskyldur og tel meiru skipta að ná endum saman en nákvæmlega að standast fresti sem ég var svosem aldrei spurður hvort að hentuðu mér! Síðan ég byrjaði í rekstri 1987 hefur bókhalds- og skýrslufár aukist til muna og það er ekki endilega allt til góðs.

Svo að hinum - þessum sem skila aldrei! Ég veit ekki hversu alvarlegt vandamál það er. Allavega ekki ef um er að ræða launþega eða jafnvel bótaþega. Það er auðvitað ekki fært ef að aðilar með rekstur og virðisaukabókhald neita alveg að skila og á því þarf að taka og er gert eftir því sem ég veit best!


« Fyrri síða

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband