Icesave mótmæli í hádeginu

Aðgerðasinnar víðsvegar að boða til mótmælaaðgerða í hádeginu gegn yfirvofandi Icesave samningum með hávaðaaðgerðum á Austurvelli, Ráðhústorginu á Akureyri og yfirleitt allsstaðar þar sem fólk er tilbúið til að mótmæla.

Þetta eru síðustu forvöð til að mótmæla hinum óréttlátu og vitlausu Icesavesamningum.


Bakkabræðalegar röksemdafærslur

Bakkabræður hafa verið í fjölmiðlum í dag og fullir vandlætingar.

Í fyrsta lagi vegna þess að talað væri af ábyrgðarleysi um lögbrjóta þá sem slett hafa málningu á hús og bíla.

Í öðru lagi vegna þess að fólk hrópaði um lögbrot útrásarvíkinga sem ekki væri fullvíst að nokkur væru.

Er engin mótsögn í þessu?


Hver má upp á dekk og hver má það ekki!

Krataelítur landsins taka andköf yfir að Kjartan Gunnarsson skuli tjá sig um Icesave og sama heyrðist þegar Davíð mætti á mótmælafund Indefence. -Hva, er maðurinn að mótmæla sjálfum sér sagði einn hinna hneykslunargjörnu og svipaða hneykslun mátti heyra á Hólaræðu Steingríms Joð þegar hann talaði um Kjartan.

Það nöturlega við þessa umræðu er að það skiptir höfuðmáli í hvaða liði menn eru. Þannig hefur Ólafur Arnarson sem vann fram að kreppu við spennandi verkefni hjá Landic property Jóns Ásgeirs verið talinn manna marktækastur á meðan skósveinar Björgólfanna eru brennimerktir.

Kannski er þetta vegna þess að Björgólfur gamli hefur lagt niður vopn og lýst sig gjaldþrota en Jón Ásgeir lætur duga að henda nokkur hundruð milljarða skuldum í andlit þjóðarinnar en heldur samt áfram að reka stórfyrirtæki og blóðmjólkar sömu þjóð, nú ári eftir hrunið.

 


Frekjupólitík á krepputímum

Um langt árabil hafa menn barist fyrir bættum samgöngum um héraðið en einnig þar þurfum við að gæta okkur í kröfugerðinni. Það vita til dæmis allir sem hafa einhvern skynsemisvott að okkur dugar fullvel þríbreiður vegur yfir Hellisheiði sem er margfalt ódýrari en fjórbreiður vegur. Það sem við þurfum ekki í dag eru kröfugerðarpólitíkusar og neyslufrekjur heldur skynsemdarfólk sem lítur á hófsemi sem dyggð.

Sjá nánar í pistli á AMX, http://www.amx.is/pistlar/9030/


Mont og verðlaun fyrir peningastefnu!

Ég er oft tornæmur og þarf þá tíma til að melta hlutina. Þannig er með embættistöku nýs Seðlabankastjóra að ég beit í tunguna á mér í gærkvöld og hugsaði, það er rétt ég hugsi þetta betur. En þegar ég nú les og hlusta á fréttir af hinum nýja embættismanni öðru sinni er ég sannfærður um að nýr Seðlabankastjóri er of montinn.

Nú er engin pólitík lengur í bankanum segir bankastjórinn og er samt gamall Allaballi og trotskíisti. Bætir svo við í næstu setningu, ég er hvenær sem er til í að rífast um pólitík! Og meðan ég var í Seðlabankanum í gamla daga var allt í lagi og lítil verðbólga. 

Ég ætla ekki að draga í efa að Má Guðmundssyni er margt vel gefið en hans versti galli er drýldnin sem gerir að verkum að honum er ómögulegt að viðurkenna mistök og hann fer í vörn fyrir handónýta peningastefnu, bara af því að hann átti stærstan þátt í að móta hana. 

Staðreyndin er að engin mistök voru þjóðinni eins dýrkeypt á þensluskeiðinu og hávaxtastefna Seðlabankans sem leiddi af sér gengdarlausan austur á erlendu fé, lánsfé, inn í landið í gegnum jöklabréf og erlendar lántökur. Sama stefna var um leið hágengisstefna sem ýtti undir innflutning og neyslufyllerí en drap niður innlenda framleiðslu.

Þó vitaskuld beri hinir svokölluðu útrásarvíkingar mikla ábyrgð þá er það mín trú að þegar um hægist og kreppan á Íslandi verður gerð upp verði það einmitt verðbólgustefna Seðlabankans sem telst eiga í vinningin sem höfuðorsök ófara okkar. Og nú eru þeir menn sem mörkuðu þessa stefnu orðnir að yfirmönnum Seðlabanka Íslands. 

Guð láti samt gott ávita en líklegast er að skipan Más í embætti nú verði ein af skrýtlum endurreisnarinnar og við sem erum fyrir sögur vitum jú að skrýtlur eru mikilvægar. 


Auðvitað var varað við harðri lendingu

blank_page

Í athugasemdum við síðustu færslu er ég beðinn að færa sönnur á að ég hafi varað við harðri lendingu hagkerfisins. Ég er hættur í pólitík og þarf þessvegna ekki eyða tíma mínum í að fletta stöflum af eigin skrifum sem ég enda engin á hér í tölvunni eldri en 2008, - annað er á flökkurum ofan í kassa.

Án þess að hafa mikið fyrir svarinu ætla ég samt að benda á þrjú skjöl sem öll eru aðgengileg hér á netinu. Í fyrsta lagi þingskjal frá 2007 sem ég lagði fram í umræðu um fjárlög þar sem ég vara við harðri lendingu í hagkerfinu, sjá hér http://www.althingi.is/altext/135/s/0458.html

Hér var ég m.a. að taka undir viðvaranir Seðlabanka, OECD og hagfræðinga (ekki samt þeir sömu og yfirleitt eru í fréttatímunum.)

Síðan skrifaði ég greinar í maí og júlí 2008 sem margir töldu mikla svartsýni þá:

http://bjarnihardar.blog.is/blog/bjarnihardar/entry/545670/

og hér

http://bjarnihardar.blog.is/blog/bjarnihardar/entry/601142/

Í leiðaraskrifum Sunnlenska má svo finna greinar frá því á árinu 2006 og þaðan af fyrr þar sem ég vara við einkavæðingunni og fordæmi hvernig að henni var staðið og hversu lík hún var einkavæðingu eftir fall kommúnismans í Rússlandi. 


Ég trúi Hreiðari Má!

Takið eftir að ég sagði ekki að ég tryði á Hreiðar Má heldur að ég tryði ákveðnum fullyrðingum hans í viðtali sem Kaupþingsbankastjórinn lét falla í viðtali við Sigmar í Kastljósinu í gærkvöldi. Þar var milljónerinn sem segist vera fátækur í dag að ræða um eignabóluna 2007. Hann talaði eins og að á því herrans ári hafi hann og hans umhverfi verið grunlaust um að bólan það ár hafi verið fölsk. Það er auðvitað með miklum ólíkindum því strax við upphaf ársins 2007 var öllu hugsandi fólki ljóst að það var að fjara undan vitleysunni. Að kreppan var á næsta leyti og þurfti ekki annað en að opna erlend viðskiptablöð. Þau íslensku voru reyndar enn í lofgerðargírnum fram eftir ári.

Og það er mjög margt í atburðum þess árs sem bendir til að þeir sem sátu í einangrun á fjallatindum valda og peninga hafi bara lesið íslensk blöð ef nokkur og verið hér glámskyggnari en aðrir. Það var undir lok þessa árs sem Geir H. Haarde fullyrti að enginn hefði vitað að fasteignaverð myndi falla. Þetta vor grét sitjandi utanríkisráðherra þau örlög að verða að yfirgefa ráðherrastól því nú var einmitt komið að því að ríkið gæti farið að ráðstafa góðærisgróðanum.

Mér er minnisstætt að í byrjun þessa árs 2007 ræddi ég um fasteignakaup við son minn sem er liðlega tvítugur og skilgreindur andlega fatlaður. Án þess að ég minntist á það vissi hann vel að hús kostuðu alltof mikið og að það hlyti að koma að því að verð þeirra lækkaði enda er hann vel tengdur í samfélaginu vinnandi inni á gólfi í Bónus. Kannski hefði Hreiðar Már verið jafn vel að sér ef hann hefði unnið á gólfi í kjörbúð en ekki lent í vondum félagsskap manna sem ekki kunnu svo á reiknivélar...


Kreppuland án kreppukrónu

Það eru ótrúlega útbreidd trúarbrögð á Íslandi að krónan sé allt að drepa. Í kvöld var ágætur pistill á RÚV frá Kristni R. Ólafssyni á Spáni. Þar í landi er kreppan líka mjög erfið enda flugu þeir hátt í góðærinu eins og við Íslendingar. Þar eins og hér var mikil fasteignabóla og líklega verri en nokkursstaðar ef frá eru talin Eystrasaltslöndin.

Nú er kreppa og ofan á allt annað hrynur ferðaþjónustan á Spáni. Á Íslandi blómstrar hún vegna þess að við erum hér með gjaldmiðil sem hæfir ástandinu, kreppu-krónuna. Vegna hennar blómstrar nú öll gjaldeyrisöflun. Á Spáni er evra sem heldur sínu háa gengi þannig að ofan á alla aðra óáran hrynja útflutningsatvinnuvegirnir.

En hvernig var með loforð kratanna um að krónan ætti að styrkjast í gengi um leið og Ísland skilaði inn umsókn um ESB-aðild?


Skælum meira í dag en í gær

Það er umhugsunarefni hvaða tilgangi linnulítill harmagrátur Ríkisútvarpsins þjónar. Ef bornir eru saman fjölmiðlar er enginn þeirra jafn duglegur við að geta sér til hvar hörmungar kreppunnar beri næst við og þar á bæ eru menn naskir á að finna þá viðmælendur sem sárast geta grátið undan óorðnum og mögulegum hörmungum. Ef við bara hlustuðum á RÚV gætum við farið að trúa að hér væri allt að komast á vonarvöl sem er fjarri öllum sanni.

Það að finna vælukjóa er reyndar ekki erfið leit. RÚV talar einfaldlega við fulltrúa þeirra sem mestu hafa tapað og þannig fæst mest möguleg svartsýni og ekki skemmir fyrir að menn hafi að auki brjóstumkennanlegan og þunglyndislegan talanda eins og t.d. þeir hafa báðir Benedikt  Jóhannsson í Talnakönnun og Vilhjálmur Egilsson hjá Samtökum atvinnulífsins. 

En gleymum því ekki að þetta eru sömu menn og sínum tíma reiknuðu okkur upp til skýjanna og ætla sig nú vita fyrirfram hversu djúp kreppan verður. Og fréttamennirnir sem verst láta eru þeir gömlu sem mesta skömm eiga skilið fyrir að hafa staðið með stjörnur í augum framan við dýrðir þessara sömu útrásarvíkinga.

Staðreyndin er að það veit enginn hversu alvarlegt ástandið verður, hversu mikill fólksflóttinn verður og hversu mikið atvinnuleysi. Við höfum frá því kreppan skall á fyrir næstum ári búist við holskeflu atvinnuleysis en hún er ekki orðin og það er varla að við náum ennþá meðaltalsatvinnuleysi í himnaríki ESB.

Mest er framhaldið undir okkur sjálfum, hinum almenna Íslendingi komið. Íslendingar eru í engu frábrugðnir öðru fólki og ég held síst greindari en við búum við þá óvanalega möguleika vegna fámennisins og vegna gríðarlegra möguleika sem landið gefur. Það að fullyrða að ástandið verði eins og í finnsku kreppunni eða að fólksflótti verði eins og frá Færeyjum um árið er þessvegna eins og að kalla bölbænirnar yfir sig og kannski er mikilvægast til að forðast kreppuna að slökkva á útvarpinu.


Ríkisbankinn bjargar Jóni Ásgeiri!

Það gott að eiga skilningsríkan ríkisbanka sem hefur nú ákveðið að frysta öll lán 365 miðla út árið. Það er greinilega gott að vera skuldsettur útrásarvíkingur á Íslandi. Í stað þess að ríkið gangi að þeim manni sem á hvað mestan þátt í að setja íslensku þjóðarskútuna á hliðina þá leggur Landsbankinn fátækum milljarðarmæringi lið á erfiðum tímum.

Á sínum tíma var nokkur umræða um það hver hefði lánað Jóni Ásgeir fé rétt eftir bankahrunið til tryggja honum áframhaldandi yfirráð yfir fjölmiðlum á Íslandi og aldrei orðið fullljóst hvernig hlutafé Rauðkussu var tilkomið. Þá voru stórar fúlgur Fréttablaðsins og Stöðvar 2 afskrifaðar og það þá líklega í þriðja sinn sem það gert. En nú er ljóst að það eru skattgreiðendur sem af fórnfýsi sinni hafa ákveðið að framlengja enn um sinn yfirráð besta vinar Samfylkingarinnar yfir fjölmiðlarisa landsins.

Það er svo sannarlega gott að besti vinur aðal á Íslandi 2009!


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband